Een tijdje geleden werd ik gewezen op een nieuwe magische trilogie; De verborgen universiteit van Natalie Koch. Boeken hebben voor mij bijna altijd wel iets magisch maar dit boek gaat toch nog een stapje verder.
De verborgen universiteit is geschreven door Natalie Koch, een Nederlandse schrijfster. Vaak vind ik boeken die gaan over magie en die zijn geschreven door een Nederlandse auteur een slap aftreksel van wat het had kunnen zijn. Bij dit boek is dat niet het geval, het doet erg on-Nederlands aan en dat leest erg lekker weg.

De verborgen universiteit – De erfenis van Richard Grenville is deel 1 uit de trilogie van Natalie Koch. Het gaat over Alexa van 19 jaar die een semester op een Engelse universiteit gaat studeren. Alexa heeft haar vader nooit gekend en weet niet wie het is. Op de Engelse universiteit komt ze er achter wie haar vader was en welke erfenis hij haar heeft achter gelaten. Alexa blijkt magische krachten te hebben en de universiteit blijkt een 2^de dimensie te bezitten. Niets is wat het lijkt! Als er meerdere mensen uit Alexa haar omgeving in een bizarre coma raken begint er een zoektocht naar de reden en hoe het op te lossen.

Zoals ik eerder al schreef doet het boek erg on-Nederlands aan. Dit heeft deels denk ik ook te maken met het feit dat het zich in Engeland afspeelt. Door die andere Engelse wereld krijgt het al veel sneller een magisch sfeertje. De personages zijn interessant en gaande het boek leer je ze goed kennen en dit zal waarschijnlijk nog verder uitgediept worden in deel 2 en 3. Je hebt zin om verder te lezen en dat is voor mij altijd een goed teken.
Wat ik erg fijn vind aan het boek is dat het ook echt universitair aandoet, het gaat over de ethiek en filosofie van de magie. Iedereen die ooit een vak filosofie heeft gevolgd zal veel dingen herkennen en die herkenning vond ik leuk om terug te zien. Tevens maakt het het boek echter want ondanks de scheiding tussen “de gewone wereld” en de “magische wereld” blijft dit zo in elkaar verweven dat het realistischer is en je bijna denkt dat het echt zou kunnen bestaan.
Na het lezen van dit boek voor het slapen gaan heb ik enkele nachten gedroomd over de verborgen universiteit. Zo zat ik in het boek en blijkbaar was ik er erg mee bezig. Nu moet ik zeggen dat het soms meer nachtmerries waren en ik daarom het boek een periode heb weggelegd of alleen overdag ging lezen. Ondanks dat ik die dromen niet altijd prettig vond geeft het wel aan hoe goed dit boek geschreven is en hoe enorm je het verhaal ingezogen wordt.
Deel 2 ligt nu al een tijdje op mijn kast en ik wil er binnenkort aan gaan beginnen, kijken of ik dan weer zo meegesleept ga worden in het boeiende verhaal.

<