Vanuit mijn warme bedje, met een warme deken en een warme trui schrijf ik dit blogje. Helaas ben ik ziek dus heb ik die dingen ook nodig om mijn koude rillingen de baas te blijven.
Mijn buik en longen doen tegelijktijdig hun best om te zeuren. Heel aardig van ze!
Het lijkt allemaal nog niet al te ernstig dus hoop dat ik op tijd mijn rust gepakt heb.

Gisterochtend bij Kwa.Mama voelde ik mij steeds minder fit en ik was blij toen ik opgehaald werd en naar huis kon. Dan gaat zo’n ochtendje in ene erg langzaam voorbij.
Daarna mijn bedje ingedoken en er eigenlijk niet meer uit gekomen.
Beetje slapen, leuke serie’s op mijn laptop kijken. Tot nu toe vermaak ik mij nog wel.
Hopelijk ben ik over een paar dagen weer fit genoeg om richting Kwa.Mama te gaan maar ik ga proberen niet te vroeg weer aan de slag te gaan.
Ik moet toch ergens mijn grens trekken, ook al is dat zo ontzettend moeilijk voor mij. Zeker op een plek waar ik het naar mijn zin heb en waarvan ik ook weet dat als ik weg ben dat er een grote kans bestaat dat ik weer ergens onderaan moet beginnen.