En nu? De titel zegt het al. En nu?
Dit spookt de laatste weken eigenlijk elke dag wel door mijn hoofd.
Mijn avontuur, mijn droomreis is voorbij maar mijn leven gaat natuurlijk (en gelukkig) gewoon door.
Alleen wat nu?
Ik heb geen idee. Ik wil zo veel maar mijn lichaam beperkt mij hierin zo enorm dat ik het even niet meer weet.
Dit is niet IK! Ik weet altijd wat ik wil en doe het dan ook gewoon.
Maar nu? Ik weet het niet meer. Er zijn te veel dingen mislukt de afgelopen tijd dat ik bang ben geworden. Bang voor weer een mislukking en dus teleurstelling. Het doet zo’n pijn elke keer weer.
Aan de andere kant zit mijn hoofd alweer zo vol met plannen. Alleen die stap wagen om het te gaan doen wordt elke keer groter. Na elke teleurstelling is de stap groter en ik kan de stap nu niet meer altijd wagen. Ik ga meer nadenken. Word ik verstandiger? Of ben ik enkel en alleen banger geworden?
Keuzes zijn niet makkelijk en al helemaal niet als je nooit weet of de keuze die je maakt ook gaat slagen. Dat weet niemand maar in mijn geval is het nog veel onzekerder. Ik weet helaas uit ervaring dat mijn keuzes vaak lijden tot die grote teleurstelling. Ook al haal ik uit mijn keuzes heel veel positiefs het negatieve einde maakt dat het elke keer moeilijker wordt om de keuzes te maken en de stap te wagen.
Dus kom ik uit op En nu?