Niet normaal hoe de tijd vliegt. Ik woon inmiddels alweer een dikke week in mijn eigen huis. Nu langzaam begint het echt te wennen en voelt het al meer als mijn huis.
Voordat het echt mijn thuis is zal het nog wel even duren maar dat komt er aan.

Vrijdag vertelde ik al even over het telefoontje van de MDL-arts.
Dat was even slikken!
Allereerst heb ik inderdaad een heftige darmbacterie die eigenlijk alleen bij mensen voorkomt die een heel slecht immuun hebben. Ach ja dat mijn Immuun niet al te best was wist ik al wel maar dat zo’n bacterie daar dan meteen weer gebruik van moet maken is een beetje jammer.
Deze bacterie is moeilijk om uit te roeien maar we proberen het in eerste instantie met een zware Antibiotica kuur van 10 dagen en dan kijken hoe het er voor staat. De kans dat die terugkomt is vrij groot maar ik ga er voor om dat meeliftende beestje helemaal te doden. De bacterie veroorzaakt ontstekingen in mijn darm en zorgt dus ook voor buikklachten.
Na dit goede nieuws kreeg ik te horen dat ik weer bloedarmoede heb. Nu is dat iets dat bij mij ook steeds weer terugkomt. Zodra ik stop met een ijzer kuur is het een paar maanden wachten totdat ik weer bloedarmoede heb. Dit geeft toch ook wel aan dat het niet goed gaat in mijn darmen want die vitamine tekorten zijn toch wel een probleem bij mij.
Hierna werd voorzichtig gebracht dat ze met spoed een Colonscopie (Darmonderzoek) en ook Bronchoscopie (Longonderzoek) wou inplannen.
Hier kijk ik erg tegenop en dit zal dan ook onder narcose gaan gebeuren. Het is zo gepland dat beide onderzoeken in één keer gedaan worden zodat ik niet ook twee keer onder narcose moet.
Ik vind het best wel eng. De colonscopie heb ik vaker gehad maar dat waren over het algemeen geen fijne ervaringen en de bronchoscopie lijkt mij ook echt niet prettig. Twee slangen in mijn lijf is beetje te veel van het goede. Gelukkig zal ik er niets van meekrijgen omdat ik lig te slapen.
Het gaat woensdag al plaatsvinden en morgen moet ik nog even mijn gezicht laten zien bij de anesthesie om goedkeuring te krijgen voor de narcose maar dat zal vast geen probleem opleveren. Dan moet ik dinsdag beginnen met laxeren voor het darmonderzoek en dan woensdag om 10.15uur lig ik (hopelijk al) slapend op de behandeltafel.
We moeten er maar weer het beste van maken en dit zal ik ook wel weer overleven. Hoe vervelend het ook is dat mijn lichaam mij altijd weer in de steek laat, ik blijf positief en doe wat ik kan.

Nog even wat leuk nieuws na mijn geneuzel over gezondheid. Gister een hele gave fotoshoot gedaan met een 9 jarig meisje.
Ze was de eerste die kwam voor de portretserie met sterke blikken die ik deze zomer gepland heb.
Na mijn oproepje had ik wel 100 aanmeldingen van kinderen die mee wouden doen en ik heb er een aantal uitgekozen. Verspreid over een paar dagen komen er steeds een paar kinderen bij mij thuis en ga ik proberen geweldige portretten te maken.
Gister was dus de eerste keer en ik vond het best wel spannend. Het is toch heel anders dan ik tot nu gedaan heb en dan is het altijd afwachten hoe het uitpakt. Ik ben ontzettend blij met het resultaat en kan niet wachten om de andere kids op de foto te zetten en dat resultaat te zien.
Ik zal binnenkort wel wat foto’s plaatsen van deze serie maar een voorproefje kun je al zien op – https://www.facebook.com/droomfotografie?ref_type=bookmark