Als je vooraan een tijdscyclus staat dan denk je altijd, het duurt nog zo lang! Kijk je achteraf terug dan zegt iedereen: De tijd vliegt!
Zo voelt het voor mij ook wel een beetje.
Vooral de laatste paar weken zijn voorbij gevlogen. Dit komt ook wel doordat ik mijn enkelbanden scheurde en er snel bovenop moest komen en dat mijn lever ook nog roet in het eten strooide.
Gelukkig kan ik gewoon gaan.
Ik loop alweer redelijk goed, ook al is dit nog wel met een brace. Al ben ik daar hopelijk over een paar weken ook vanaf. Mijn lever is niet goed maar geen reden om nu niet naar Zuid Afrika te gaan omdat hij niet zo 1-2-3 uit zal vallen. Na Zuid Afrika ga ik daarvoor verder de medische molen in maar een grote kans is dat het komt door de prednison. Die prednison hoop ik in Zuid Afrika tot 0,0 te brengen doordat het klimaat daar een stuk beter is dan hier in het Winterse Nederland.
Het is een mooi doel maar alleen als het echt lukt, ik ga niets forceren want deze keer staan er toch echt geen ziekenhuis bezoeken op de planning.
Mijn koffer is zo goed als ingepakt en weegt nu rond de 19 kilo. Ik vlieg met Emirates en mag 30 kilo bagage meenemen dus ik heb dat heel netjes gedaan, al zeg ik het zelf. Morgen de laatste kleine dingen er nog bij in en dan kan ik echt vertrekken. Vanavond ga ik nog lekker uiteten met mijn familie, even wat afleiding zodat ik niet zo zit te stressen op de bank.
Het vliegen blijft een issue voor mij. De ene keer kijk ik er meer tegenop dan de andere keer maar nu met twee lange vluchten voor de boeg knijp ik hem alweer een tijdje.
Ik kan daar al weken van te voren mee bezig zijn maar als het dan zo ver is stap ik echt wel in. Ik moet wel als ik wil blijven reizen en dingen wil zien. Dus elke keer stap ik ondanks mijn vliegangst weer in en ben ik erg blij als ik weer veilig op de grond sta.
Ik vlieg vanaf Düsseldorf, voor mij de eerste keer vanaf dat vliegveld dus ik ben erg benieuwd.
Om 20.45uur vlieg ik naar Dubai waar ik dan om 06.00uur in de ochtend aankom, na ongeveer 6 uur vliegen. Dat wordt dus wel een nachtje doorhalen want slapen in een vliegtuig lukt mij eigenlijk nooit en dan is 6 uur ook wel weer vrij kort. Voor mijn tijdsgevoel land ik dan dus rond 3.00uur Nederlandse tijd in Dubai.
Ik heb ongeveer 4 uur overstap tijd dus kan een beetje rondkijken en een ontbijtje eten en vlieg dan door naar Durban. Dit is een vlucht van dik 8 uur en het is vaak een vrij turbulente vlucht dus daar kijk ik absoluut niet naar uit. De vorige keer was ik nogal misselijk door de turbulentie dus deze keer gaan er reistabletjes mee in de handbagage.
Rond 17.00uur sta ik dan op Zuid Afrikaanse bodem en niet veel later kan ik dan alle lieve mensen weer in mijn armen sluiten. Ik kan niet wachten om iedereen weer te zien en om aan de slag te gaan bij Kwa.Mama maar ook om veel leuke dingen te gaan doen en zien.
Op dit moment zijn er nog 3 andere vrijwilligers (2 uit Nederland en 1 uit België) en het plan is om samen naar het Krugerpark te gaan. Dat zou echt heel erg tof zijn!
Verder moet ik even kijken wat ik nog meer ga doen qua reizen. Ik zou heel graag weer naar Kaapstad willen maar dit ligt bijna helemaal aan de andere kant van het land en aangezien Zuid Afrika GROOT is, is dat gewoon heel erg ver weg. Ik moet dus even kijken of dat er in zit of niet.
Ter plekke zie ik wel hoe het loopt, hoe ik mij voel en waar ik en de rest zin in hebben.
Het gaat hoe dan ook een te gekke tijd worden.
Een tijd waarin ik hoop veel te zien en te doen, veel te leren en vooral ook een keuze te kunnen gaan maken voor mijn toekomst!