Gisteren heb ik een mijlpaal bereikt, ik heb de Davoser See rondgelopen.
Nog wel wandelend en op een heerlijk rustig tempo met veel fotostop momentjes maar het ging heel erg goed.
Op dinsdag en donderdag staat er altijd een wandeling op het programma maar als je bezoek hebt mag je die wandeling ook met je bezoek doen. Dit hebben wij gisteren dan natuurlijk ook gedaan en mijn planning was al die tijd om dan de Davoser See rond te lopen.
Dit is toch wel een rondje van 5 kilometer en dat is voor nu een PR van wat ik hier gelopen heb.
Ook veel mooie en leuke foto’s gemaakt en die wil ik natuurlijk met jullie delen.
De Davoser See is echt een begrip hier en voor veel mensen ook een doel om hem of rond te kunnen wandelen of in mijn geval het liefste te kunnen rond hardlopen.
Zo ver is het nog niet maar vanmiddag gaan we weer op de loopband verder met mijn hardloopschema.
Tagarchief: astmacentrum
Tussenevalutie
Vandaag had ik mijn tussenevaluatie.
Op de helft van je opname (na 6 weken) krijg je te horen hoe iedereen vindt dat het gaat en kun jezelf aangeven hoe jij vindt dat het met je gaat.
Eventueel kunnen er doelen bijgesteld worden omhoog of omlaag en je kijkt hoe je verder gaat.
Eigenlijk was iedereen wel tevreden en vinden ze dat ik het goed doe hier.
Ik zelf zou graag zien dat het sneller zou gaan maar ik wil gewoon te snel en te veel en dat kan nou eenmaal niet.
Als je bedenkt hoe ik binnen kwam, toen een ernstige infectie kreeg en waar ik dan nu toch na 6 weken sta. Dan kan en mag ik toch echt wel trots zijn!
Ik ben o.a. al echt begonnen met hardlopen op de loopband, het is nog niet veel maar het begin is er. Zo heb ik vandaag 2 minuten gewandeld, 2 minuten hardgelopen en zo door en daarna overgeschakeld op 2.5 minuut wandelen en 1.5 minuut hardlopen en op die manier de 30 minuten volgemaakt. Bij elkaar waren dat toch zeker 10 hardloop minuten en dat is voor mij echt een soort Mount Everest.
Mijn doel is nog steeds die Davoser See (ong. 5km) hardlopen maar of dat in 6 weken nog gaat lukken dat weet ik niet. Of anders misschien niet in 1x maar dan als een interval schema zoals ik nu ook doe.
In Nederland wil ik er ook zeker mee doorgaan dus die 5km komt ooit vast wel voor elkaar.
Met mijn bezoek is het erg gezellig en ik geniet van de momenten samen.
Heerlijk is ook het eten. Even geen kliniek voer maar zelf koken en eten wat ik wil.
Geweldig!
Chur
Kelten, Romeinen, Ostrogoten, Franken: al deze volkeren heersten ooit over Chur,
de toegangspoort tot belangrijke handelsroutes en alpenpassen. Van de meer dan
5.000 jaar oude geschiedenis blijven de vondsten over uit het neolithicum, de
bronstijd en de oudheid, alsook kostbare gebouwen uit recentere tijden, zoals de
kathedraal van de 800 jaar oude bisschoppelijke zetel.
De oudste stad van Zwitserland leeft niet enkel van zijn verleden. De hoofdstad van de Graubünden bruist van leven en cultuur met zijn talrijke festivals,
cafés, clubs, musea, grote warenhuizen en boetieks. Bron
Eén van de populaire uitjes die hier georganiseerd worden is een dagje naar Chur.
Leuk vanwege de winkels, de Mc Donalds en de mooie oude stad.
Vorig weekend ben ook ik mee geweest naar Chur, gewoon om er even uit te zijn.
Vanaf Davos is het ongeveer 45/60 minuten rijden en dat alleen is al een uitje opzich.
Je gaat van de hoge berg in ene een stuk naar beneden en ziet het landschap veranderen.
Het is vooral veel minder wit!
Mc Donalds is altijd een vast onderdeel van een uitje naar Chur. Waarom zul je je misschien afvragen want zo ontzettend lekker is Mc Donalds toch echt niet. Nou na een paar weken eten in de kliniek is Mc Donalds een enorme verademing. Nou hebben ze hier ook nog eens de Mc Flurry DAIM en dat maakt een aantal weken slecht eten al snel goed, haha.
Chur is de oudste van Zwitserland en heeft een hele mooie oude stad die ik voor jullie heb proberen vast te leggen op beeld. Daarnaast ook nog een foto van het moderne gedeelte en de geliefde Mc Donalds.
De kliniek
Vandaag een klein fotoblogje.
Ik laat jullie de kliniek van de buitenkant zien.
Wij als Nederlanders zitten in een Duitse kliniek. Het NAD huurt hier een paar afdelingen en verder is alles Duits. Sommige dingen die wij hier moeten doen zoals bijvoorbeeld bloedprikken wordt gedaan door Duitsers.
Gister moest ik bijvoorbeeld ook naar de dermatoloog die zie hier ook hebben in de kliniek maar dan wel bij de Duitsers. Gelukkig sprak deze beste man ook goed Engels want met mijn Duits kom ik niet zo ver, haha.
Verder is het hele behandelteam wel Nederlands dus van arts tot verpleging en fysio tot psycholoog. Erg fijn want het voelt hier toch altijd als een stukje Nederland in het buitenland en daarom is het soms wel beter vol te houden.
Prettige pillen
Veel mensen die hier zitten waaronder ik slikken prednison of hebben veel prednison geslikt. Een paardenmiddel waar ik een haat en liefde verhouding mee heb.
Je wilt het niet maar je kunt eigenlijk niet zonder.
Prednison maakt helaas meer kapot dan je lief is.
Voor buitenstaanders is het vaak lastig te zien.
Ja sommige bijwerkingen zoals een vollemaansgezicht of de kilo’s die er aan vliegen zijn wel te zien met het blote oog. Enkel de schade die aangericht wordt binnenin is niet zo makkelijk te spotten.
Door mij niet maar al helemaal niet door buitenstaanders.
Op dit moment zit ik in de afbouw fase want ik wil hier prednisonloos weg.
Zonder prednison verlaat ik dit gebouw! Dat is één van mijn grootste doelen hier en volgens mij ook wel heel haalbaar.
We zijn goed op weg want we zijn al een aantal pilletjes naar beneden gaan.
Het fijne is alleen dat je je dan vaak eerst vooral erg veel slechter gaat voelen.
Je krijgt pijn op plekken waarvan je eerst niet eens doorhad dat die bestonden, je wordt ontzettend moe, soms heel erg chagerijnig….en ik krijg uitslag.
Mijn benen zitten nu onder de jeukende en brandende uitslag. Niet te harden! Gelukkig zijn daar dan weer andere middeltjes voor maar zo blijf je bezig.
Hele prettige pillen die prednison.
Die prettige pillen zijn soms zo hard nodig maar het liefste zou ik ze meteen door de wc spoelen.
Afdeling B6/7 – de volwassen afdeling
Zoals beloofd zou ik jullie telkens meenemen naar een ander plekje in het NAD.
Vandaag is het een foto blogje van de afdeling waar ik nu verblijf.
Dit is de afdeling waar de volwassenen zijn opgenomen, afdeling B6/7.
Dit is deel 2 van de rondleiding door het Nederlands Astmacentrum Davos.
De gang waar o.a. mijn kamer is.Vergader/GVO ruimte. Hier krijgen we regelmatig een soort colleges van bijvoorbeeld de arts of de psycholoog.
De wasruimte + een bad voor algemeen gebruik.
Inhalatieruimte. Je kunt hier eventueel medicatie vernevelen. Ik persoonlijk doe dat gewoon lekker op mijn eigen kamer met mijn eigen vernevel apparaat.
Mededelingen bord. Hier komen o.a. de uitjes te hangen waar je je voor kunt inschrijven.
Aangekomen in Davos
Nou ik ben er hoor. In Davos, op die hoge berg.
Er ligt hier volop sneeuw en als de wolken het toelaten dan schijnt er een heerlijk zonnetje.
Gister de reis ging heel voorspoeding en vanwege de harde wind in de rug van het vliegtuig kwamen we 30 minuten eerder aan. In record tempo van Amsterdam naar Zurich. Daarna in het bus naar Davos.
Het welkom hier was geweldig dankzij mijn lieve vriendinnetje Sabrina. Ik heb de kamer naast haar en dat is wel heel gezellig. Ze had mijn deur mooi versierd en zo voelde ik mij helemaal welkom.
Super lief!!!
Vlak voor vertrek van huis was er nog even grote stress. Mijn laptop scherm brak af. Drama! Ik flipte hem wel even want wat nu?
Uiteindelijk besloten mijn laptop thuis achter te laten en mijn vader gaat zorgen voor een nieuwe en dan mijn bestanden meteen over laten zetten. Ik heb nu een mini laptop mee genomen die we nog hadden liggen. Alleen het is zo’n onding. Ik word er soms gewoon agressief van. Zooo sloom en het toetsenbord veranderd elke keer waardoor de tekens niet meer op de juiste plaats staan.
Voor nu moeten we het er maar meedoen. Mocht ik opeens rare typ foutjes maken in mijn blogs dan weten jullie waar het door komt.
Vandaag was meteen al een drukke dag met afspraken. De eerste week van je opname staat altijd in teken van intake, onderzoeken, je gezondheid in kaart brengen etc..Daarna ga het echte werk pas beginnen.
Vanmorgen mocht ik om 08.30uur al voor de longfoto, hoe zo vroeg? Direct daarna door voor een longfunctie en een ECG heb ik ook al gehad. Om 15.00uur heb ik intake bij de longarts en dat is natuurlijk wel één van de belangrijke dingen. Ik heb hier een hele lieve longarts, dezelfde als vorige opname.
Ik ben verder nu heel erg moe en heb vannacht niet zo goed geslapen. Of noujaa zeg maar gewoon ronduit slecht, haha. Zou nu ook wel even een dutje willen doen maar ben bang dat ik dan vannacht weer niet slaap dus ik probeer het nog even te rekken. Moet ook wel wennen aan de ijle lucht hier en merk dat ik daardoor wat meer moeite heb met ademhalen. Sneller buiten adem, beetje benauwder, wat hoofdpijn etc… Dat zijn normale verschijnselen en je lichaam moet even wennen aan die ijle lucht. Uiteindelijk is het wonderlucht voor mijn longen dus over een paar dagen zal dat al wel een stuk beter gaan.
Ik zal in deze dagen wel een keer foto’s maken van alles hier een een fotoblogje/rondleiding geven van waar ik nu zit en hoe dat er nou eigenlijk uitziet.
Tjuuuuuuuus…..jaja ik moet nu wel een beetje Duits gaan leren, haha.
Revalideren in Zwitserland
Het is eindelijk zo ver, de goedkeuring van de verzekering is binnen. Ik mag gaan revalideren in het Nederlands Astmacentrum Davos in Zwitserland. Er is al een hele reis aan vooraf gegaan met veel moeilijkheden. Oktober 2012 is deze opname in het Nederlands Astmacentrum Davos (NAD) al aangevraagd door mijn longarts. Hier ging al veel tijd overheen omdat de post tegenzat en de brief niet op tijd bezorgde. Was de aanvraag dan eindelijk binnen gaat de verzekering moeilijk doen. Op dit moment is het een crime om een machtiging te krijgen voor een opname in Davos. Vanwege de bezuinigingen doen de verzekeringen heel erg moeilijk en gaan ze vage argumenten aanhalen om een machtiging af te kunnen wijzen. Zo ook bij mij! Zelfs na inmenging van mijn longarts die een vrij heftige brief heeft geschreven naar de medisch adviseur gingen ze niet overstag. Ik mocht niet gaan revalideren in het NAD.
Dat was Slikken want ik heb het zo hard nodig om weer stabiel te worden.
Twee opties bleven over: Rechtszaak of overstappen?
Ik heb gekozen voor de laatste omdat het precies de juiste tijd van het jaar was om over te stappen. Op advies van een aantal personen gekozen voor één specifieke verzekering en de aanvraag is daar op 2 januari 2013 al heen gegaan.
Een week later had ik telefonisch de goedkeuring binnen en gister kwam dan ook de verlossende brief. Een machtiging voor revalidatie in Davos. Het staat zwart op wit, ik mag gaan!!
Het is natuurlijk dubbel. Blij zijn om een machtiging voor een revalidatie. Het zal alweer mijn 3de opname in Davos gaan worden en het is niet dat je daar voor de lol heen gaat. Er gaat altijd veel aan vooraf en als zo’n opname toch weer nodig blijkt te zijn dan is dat wel even slikken. Het voelt bijna als een soort falen van je lichaam. Je hebt er zo weinig vat op en hier in Nederland lukt het niemand om je meer stabiel te krijgen. Artsen weten niet meer wat ze moeten en stoppen je vol met prednison, antibiotica en andere troep om je toch nog een beetje levend het leven door te laten gaan. Dingen die je wilt doen kan je niet meer doen want je loopt telkens tegen die grens op.
Een grens die elke keer dichterbij lijkt te komen en niet meer zoveel veerkracht heeft.
Maandag 4 februari vertrek ik met de vlucht naar Davos. We vliegen naar het Zurich en vanaf daar met het busje de hoge berg op naar Davos.
De opname zal waarschijnlijk 12 weken in beslag gaan nemen, een enkele keer duurt deze wat korter of langer. Ik wil alles uit deze opname gaan halen en ben volgens mij nog nooit zo gemotiveerd geweest om het tot een geweldig einde te gaan brengen.
Ik zal jullie meenemen op deze reis.
– In Personal zal ik jullie op de hoogte houden van mijn opname.
– In Travel zal ik laten zien waar ik zit en tips geven over wat er allemaal te zien en te doen is in de omgeving.
– In Food zal ik tijdens de opname minder kunnen schrijven omdat ik daar niet meer zelf kan/mag koken. Dat ga ik heel erg missen en ik ga proberen om leuke recepten uit te proberen waarbij ik geen fornuis/oven nodig heb.
– In Books kan ik jullie gewoon op de hoogte houden van de leuke boeken die ik lees want daar zal ik genoeg tijd voor hebben.
Gaan jullie met mij mee op deze reis?