Stuiterend als een klein kind zit ik nu op mijn bed met mijn laptop.
Het is veel te vroeg voor een zaterdagochtend.
Waarom?
Ik krijg vandaag bezoek!
Mijn vader en een goede familie vriendin komen een week hier in Davos.
Ik kijk er al weken naar uit en het aftellen in uren is nu echt begonnen. Om 10.55uur komen ze aan op het station en zal ik ze staan op te wachten.
Ze hebben een prachtige dag uitgekozen om te arriveren want er is een strak blauwe lucht en het zonnetje komt al voorzichtig om het hoekje gluren.
Het krijgen van bezoek is voor mij belangrijk want ik vind dat het de opname zo lekker breekt. Ik ben nu precies op de helft van mijn opname, ik zit hier alweer 6 weken.
Dus als mijn bezoek vrijdag weer naar NL vertrekt (Zonder mij!) dan hoef ik ook nog maar 5 weken hier te blijven.
Een hele fijne bijkomstigheid is dat ik deze hele week NIET hier in de kliniek hoef te eten. Ze hebben een appartementje gehuurd met keuken en dus ga ik heerlijk zelf koken de komende dagen maar natuurlijk gaan we ook nog eens een keer uiteten.
Aan mijn blog zal ik deze week waarschijnlijk wat minder aandacht besteden. Ik moet namelijk ook gewoon mijn gehele normale programma hier blijven volgen. Dit hele programma + bezoek maakt dat ik nu wel erg druk ben en er is een grote kans dat ik elke avond uitgeput in bed lig.
Na deze week ben ik er natuurlijk weer 100%!

Verder wil ik nog even een geweldig nieuwtje met jullie delen.
Het is nu 100% goedgekeurd dat ik vanaf september de gehele herfst/winter naar Zuid Afrika ga.
Na lang wachten en duimen draaien heb ik gister het verlossende emailtje gehad en ik mag voor een dik halfjaar naar Zuid Afrika.
Ben onwijs blij en helemaal hyper.
Samen met het stuiteren vanwege mijn bezoek ben ik nu net een hyperende stuiterbal.
Nu komt nog bijna het moeilijkste want welk project ga ik kiezen om een paar maanden vrijwilligerswerk bij te gaan doen?
Op dit moment heb ik twee dingen op het oog.
Het ene is Kwa-mama () een pre-school in Ballito (Dorpje bij Durban in de buurt) met fantastische mensen die mij per email al zo’n warm welkom geven dat ik direct wel op het vliegtuig wil springen.
Het andere zijn meerdere projecten in Port Elizabeth waar ik op dit moment met een echtpaar in gesprek ben die vrijwilligers hosten en koppelen aan verschillende projecten in PE.
Van die laatste heb ik nog te weinig informatie om er een goed beeld bij te hebben dus dat is nog even afwachten.
Van Kwa-mama heb ik al een goed beeld en dat lijkt sowieso echt fantastisch en die mensen zouden mij zo graag zien komen.
Moeilijk, Moeilijk, Moeilijk….Wie weet vraag ik als het echt zo ver is en ik alles op een rijtje heb wel even jullie mening!!