Tagarchief: longrevalidatie

Home sweet Home

10 april 2013 koffervoldromen Een reactie plaatsen

Thuis! Ik ben thuis!
Zondag na een lange en voor mij hele zware reis kwam ik thuis.
Helaas met één koffer te weinig want die stond nog in Zurich.
Dat kon er ook nog wel bij.
Als het goed is komt die koffer vandaag met een omweg dan eindelijk ook thuis.

Gister stond het eerste ziekenhuis bezoekje al op de planning.
Achteraf gezien was het vooral energie verspilling maar goed even de controle is ook niet verkeerd.
Het komt er op neer dat ik doorgestuurd ben naar Chef de Clinique en daar mag ik dinsdag op de koffie. Er is een drie dubbele afspraak gepland dus we hebben genoeg tijd om alles eens goed door te spreken. Dan gaan we ook kijken naar eventuele andere mogelijkheden en de onderzoeken die we op gaan starten. Gister ben ik dus nog niets opgeschoten maar geduld is een schone zaak.
Het zal hoe dan ook allemaal veel tijd gaan kosten want zo werkt dat nou eenmaal in ziekenhuisland.
Mijn longen klonken nog niet goed maar dat wist ik ook al wel. Ik hoest nog lekker en ben nog steeds benauwd. Het knapt al wel een klein beetje op vind ik zelf maar de mensen die mij nu horen vinden van niet. Alleen hebben zij mij vorige week niet meegemaakt dus is het lastiger inschatten voor hun. Ik ga dus lekker af op mijn eigen gevoel want ik voel het het beste.
Vandaag wil ik proberen even een mini stukje te lopen, klein beetje opbouwen. Naar de bakker op de hoek en weer terug. Pfff, als ik dan bedenk dat ik lopend naar Davos ging en in een rolstoel weer thuis kwam dan is dat echt bizar. Hopelijk kan ik snel weer gaan opbouwen en heb ik niet te veel verloren door deze infectie.

Veel mensen vragen aan mij: Gaat Zuid Afrika nu nog wel door?
Geen rare vraag denk ik maar voor mij niet iets dat nu nog aan de orde is.
Voor mij gaat het gewoon nog door en daar is nog geen twijfel over.
Natuurlijk is het toch kijken en afwachten hoe het gaat lopen maar dat is in mijn situatie eigenlijk altijd.
Voor nu staat het nog steeds op de planning om in september voor een lange periode naar Zuid Afrika te vertrekken. Vrijwilligerswerk doen bij Kwa-mama!
We zijn ook bezig om te kijken of we iets kunnen opzetten om meer vrijwilligers vanuit het buitenland naar Kwa-mama te halen. Zou geweldig zijn om Kwa-mama te helpen en het lijkt mij ook erg leuk om te organiseren en te regelen. We zijn nu druk bezig met de oriëntatie en voorbereidingen om te kijken wat de mogelijkheden zijn en wat er nodig is om dit allemaal te regelen. Het idee ligt er en dat gaan we nu uitwerken. Vanaf de bank ook erg leuk om te doen want het houd mij bezig en geeft een doel.
De dromen in mijn koffer blijven ondanks alles gewoon groeien!

Chronisch Ziek Zijn, Personal

Stilte

3 april 2013 koffervoldromen 5 reacties

Sorry mensen even blog stilte vanaf mijn kant.
Ik ben weer behoorlijk ziek en zit er even helemaal doorheen.
Er is weer een extra antibiotica kuur gestart en de prednison die ik bijna had af kunnen bouwen is weer omhoog gegaan.
Baal, Baal, Baal!
Verder zit ik met een moeilijke keuze waar ik druk mee bezig ben in mijn hoofd.
Binnenkort ben ik er vast weer en dan zal ik meer vertellen.
Stay Tuned!
Liefs,
Jitske.

Chronisch Ziek Zijn, Personal, Travel, Zwitserland

Davoser See

20 maart 2013 koffervoldromen 4 reacties

Gisteren heb ik een mijlpaal bereikt, ik heb de Davoser See rondgelopen.
Nog wel wandelend en op een heerlijk rustig tempo met veel fotostop momentjes maar het ging heel erg goed.
Op dinsdag en donderdag staat er altijd een wandeling op het programma maar als je bezoek hebt mag je die wandeling ook met je bezoek doen. Dit hebben wij gisteren dan natuurlijk ook gedaan en mijn planning was al die tijd om dan de Davoser See rond te lopen.
Dit is toch wel een rondje van 5 kilometer en dat is voor nu een PR van wat ik hier gelopen heb.
Ook veel mooie en leuke foto’s gemaakt en die wil ik natuurlijk met jullie delen.
De Davoser See is echt een begrip hier en voor veel mensen ook een doel om hem of rond te kunnen wandelen of in mijn geval het liefste te kunnen rond hardlopen.
Zo ver is het nog niet maar vanmiddag gaan we weer op de loopband verder met mijn hardloopschema.

Chronisch Ziek Zijn, Personal

Bezoek

16 maart 2013 koffervoldromen 7 reacties

Stuiterend als een klein kind zit ik nu op mijn bed met mijn laptop.
Het is veel te vroeg voor een zaterdagochtend.
Waarom?
Ik krijg vandaag bezoek!
Mijn vader en een goede familie vriendin komen een week hier in Davos.
Ik kijk er al weken naar uit en het aftellen in uren is nu echt begonnen. Om 10.55uur komen ze aan op het station en zal ik ze staan op te wachten.
Ze hebben een prachtige dag uitgekozen om te arriveren want er is een strak blauwe lucht en het zonnetje komt al voorzichtig om het hoekje gluren.
Het krijgen van bezoek is voor mij belangrijk want ik vind dat het de opname zo lekker breekt. Ik ben nu precies op de helft van mijn opname, ik zit hier alweer 6 weken.
Dus als mijn bezoek vrijdag weer naar NL vertrekt (Zonder mij!) dan hoef ik ook nog maar 5 weken hier te blijven.
Een hele fijne bijkomstigheid is dat ik deze hele week NIET hier in de kliniek hoef te eten. Ze hebben een appartementje gehuurd met keuken en dus ga ik heerlijk zelf koken de komende dagen maar natuurlijk gaan we ook nog eens een keer uiteten.
Aan mijn blog zal ik deze week waarschijnlijk wat minder aandacht besteden. Ik moet namelijk ook gewoon mijn gehele normale programma hier blijven volgen. Dit hele programma + bezoek maakt dat ik nu wel erg druk ben en er is een grote kans dat ik elke avond uitgeput in bed lig.
Na deze week ben ik er natuurlijk weer 100%!

Verder wil ik nog even een geweldig nieuwtje met jullie delen.
Het is nu 100% goedgekeurd dat ik vanaf september de gehele herfst/winter naar Zuid Afrika ga.
Na lang wachten en duimen draaien heb ik gister het verlossende emailtje gehad en ik mag voor een dik halfjaar naar Zuid Afrika.
Ben onwijs blij en helemaal hyper.
Samen met het stuiteren vanwege mijn bezoek ben ik nu net een hyperende stuiterbal.
Nu komt nog bijna het moeilijkste want welk project ga ik kiezen om een paar maanden vrijwilligerswerk bij te gaan doen?
Op dit moment heb ik twee dingen op het oog.
Het ene is Kwa-mama () een pre-school in Ballito (Dorpje bij Durban in de buurt) met fantastische mensen die mij per email al zo’n warm welkom geven dat ik direct wel op het vliegtuig wil springen.
Het andere zijn meerdere projecten in Port Elizabeth waar ik op dit moment met een echtpaar in gesprek ben die vrijwilligers hosten en koppelen aan verschillende projecten in PE.
Van die laatste heb ik nog te weinig informatie om er een goed beeld bij te hebben dus dat is nog even afwachten.
Van Kwa-mama heb ik al een goed beeld en dat lijkt sowieso echt fantastisch en die mensen zouden mij zo graag zien komen.
Moeilijk, Moeilijk, Moeilijk….Wie weet vraag ik als het echt zo ver is en ik alles op een rijtje heb wel even jullie mening!!

Chronisch Ziek Zijn, Personal

Verhuizen!

14 maart 2013 koffervoldromen Een reactie plaatsen

Vandaag een kort blogje met spannend nieuws.
Een paar dagen geleden is bekend gemaakt dat het Nederlands Astmacentrum Davos gaat verhuizen.
November 2014 staat de verhuizing gepland en dan zal het centrum niet meer hier in Davos staan maar naar Clavadel gaan.
Clavadel ligt hier een klein stukje verderop en is echt heel erg mooi.
Het ligt nog hoger en droger en zonniger dan Davos.
Natuurlijk hoop ik hier nooit meer terug te komen maar als dat dan toch noodzakelijk is dan zal dat in de nieuwe kliniek zijn.
Dat zijn toch leuke vooruitzichten voor zo wel patienten als het personeel.

Klik hier voor meer informatie over de verhuizing van het NAD.

Personal, Travel, Zwitserland

Chur

11 maart 2013 koffervoldromen 2 reacties

Kelten, Romeinen, Ostrogoten, Franken: al deze volkeren heersten ooit over Chur,
de toegangspoort tot belangrijke handelsroutes en alpenpassen. Van de meer dan
5.000 jaar oude geschiedenis blijven de vondsten over uit het neolithicum, de
bronstijd en de oudheid, alsook kostbare gebouwen uit recentere tijden, zoals de
kathedraal van de 800 jaar oude bisschoppelijke zetel.
De oudste stad van Zwitserland leeft niet enkel van zijn verleden. De hoofdstad van de Graubünden bruist van leven en cultuur met zijn talrijke festivals,
cafés, clubs, musea, grote warenhuizen en boetieks. Bron

Eén van de populaire uitjes die hier georganiseerd worden is een dagje naar Chur.
Leuk vanwege de winkels, de Mc Donalds en de mooie oude stad.
Vorig weekend ben ook ik mee geweest naar Chur, gewoon om er even uit te zijn.
Vanaf Davos is het ongeveer 45/60 minuten rijden en dat alleen is al een uitje opzich.
Je gaat van de hoge berg in ene een stuk naar beneden en ziet het landschap veranderen.
Het is vooral veel minder wit!
Mc Donalds is altijd een vast onderdeel van een uitje naar Chur. Waarom zul je je misschien afvragen want zo ontzettend lekker is Mc Donalds toch echt niet. Nou na een paar weken eten in de kliniek is Mc Donalds een enorme verademing. Nou hebben ze hier ook nog eens de Mc Flurry DAIM en dat maakt een aantal weken slecht eten al snel goed, haha.
Chur is de oudste van Zwitserland en heeft een hele mooie oude stad die ik voor jullie heb proberen vast te leggen op beeld. Daarnaast ook nog een foto van het moderne gedeelte en de geliefde Mc Donalds.

Chronisch Ziek Zijn, Personal

De kliniek

9 maart 2013 koffervoldromen 2 reacties

Vandaag een klein fotoblogje.
Ik laat jullie de kliniek van de buitenkant zien.
Wij als Nederlanders zitten in een Duitse kliniek. Het NAD huurt hier een paar afdelingen en verder is alles Duits. Sommige dingen die wij hier moeten doen zoals bijvoorbeeld bloedprikken wordt gedaan door Duitsers.
Gister moest ik bijvoorbeeld ook naar de dermatoloog die zie hier ook hebben in de kliniek maar dan wel bij de Duitsers. Gelukkig sprak deze beste man ook goed Engels want met mijn Duits kom ik niet zo ver, haha.
Verder is het hele behandelteam wel Nederlands dus van arts tot verpleging en fysio tot psycholoog. Erg fijn want het voelt hier toch altijd als een stukje Nederland in het buitenland en daarom is het soms wel beter vol te houden.

De kliniek van de buitenkant!

Chronisch Ziek Zijn, Personal

Prettige pillen

7 maart 2013 koffervoldromen 2 reacties

Veel mensen die hier zitten waaronder ik slikken prednison of hebben veel prednison geslikt. Een paardenmiddel waar ik een haat en liefde verhouding mee heb.
Je wilt het niet maar je kunt eigenlijk niet zonder.
Prednison maakt helaas meer kapot dan je lief is.
Voor buitenstaanders is het vaak lastig te zien.
Ja sommige bijwerkingen zoals een vollemaansgezicht of de kilo’s die er aan vliegen zijn wel te zien met het blote oog. Enkel de schade die aangericht wordt binnenin is niet zo makkelijk te spotten.
Door mij niet maar al helemaal niet door buitenstaanders.

Op dit moment zit ik in de afbouw fase want ik wil hier prednisonloos weg.
Zonder prednison verlaat ik dit gebouw! Dat is één van mijn grootste doelen hier en volgens mij ook wel heel haalbaar.
We zijn goed op weg want we zijn al een aantal pilletjes naar beneden gaan.
Het fijne is alleen dat je je dan vaak eerst vooral erg veel slechter gaat voelen.
Je krijgt pijn op plekken waarvan je eerst niet eens doorhad dat die bestonden, je wordt ontzettend moe, soms heel erg chagerijnig….en ik krijg uitslag.
Mijn benen zitten nu onder de jeukende en brandende uitslag. Niet te harden! Gelukkig zijn daar dan weer andere middeltjes voor maar zo blijf je bezig.

Hele prettige pillen die prednison.
Die prettige pillen zijn soms zo hard nodig maar het liefste zou ik ze meteen door de wc spoelen.

Food, Overige, Personal

Food Diary NAD

3 maart 2013 koffervoldromen 7 reacties

Op deze zondagmiddag laat ik jullie zien wat ik hier zoal te eten krijg.
Over het algemeen is het eten hier anders dan thuis en anders is niet altijd beter.
We krijgen hier te eten in een soort van eetzaal/kantine/restaurant maar dit wordt gerund door de Duitsers. Je kunt je dus voorstellen dat het eten ook Duitsig is.
De verhoudingen zijn hier soms erg raar, combinaties die je nooit zou bedenken en ook de zogeheten schijf van 5 kennen ze hier niet. Soms kom je dus wel eens iets te kort en andere dagen ligt er juist veel te veel op je bord.
We moeten het er maar meedoen en als je zo nu en dan even ontsnapt uit de kliniek om ergens iets lekkers te gaan eten dan houden we het nog wel even vol.

Mijn Food Diary vanuit het Nederlands Astmacentrum Davos!

Op maandag stond er pasta op het menu. Een vegetarische dag zonder enkele vleesvervanger. Een heerlijke (ahum) waterige tomatensaus en een groentemix met courgette, rode biet en wortels. Wortels krijgen we hier zo ongeveer 5 dagen in de week.Op dinsdag hadden we spatzli. De eerste foto is het gerecht zoals die bedoeld is met rode kool en stoofvlees. Aangezien ik spatzli op die manier echt niet lekker vind is de foto daaronder van mij. Spatzli met suiker, dan lijkt het net een mislukte pannenkoek en dat is best wel lekker. Ik at er voor de vitamientjes een salade bij.

Op woensdag ben ik uit de kliniek ontsnapt voor wat boodschappen. Ik had de hele middag vrij en ben toen bij de Coop wat gaan eten. Kip, sperziebonen en pommes duchesses. Erg geslaagd! In de kliniek hadden ze spaghetti met waterige tomatensaus, wortels en verder weet ik het niet meer. Op donderdag hadden we bami met kip, wortels en witte kool. Opzich wel te eten met wat sambal. Vrijdag was het eten eigenlijk best wel lekker. Vrijdag is hier altijd visdag. Dus er stond vis op het menu met rijst, een soort kerrie sausje en ratatouille (Uiteraard met wortels er in) en groene asperges. Was heel goed te eten!Op zaterdag stond er een uitje naar Chur gepland. Op het menu in de kliniek stond Aardappelpuree met wortels!!!! en een sausje met vlees. Ik heb in Chur bij de Mc Donald’s gegeten en ze hebben hier de beste Mc Flurry. Mc Flurry DAIM. Zo onwijs lekker. Die mogen ze in Nederland ook wel gaan verkopen.Vandaag stond er een zondagsmaaltje op het menu. Gebakken aardappeltjes, brocolli en een karbonade. Daarbij had ik nog een soort champignonsausje en ketchup. Prima te eten! Op zondag hebben we ook altijd koek/taart/cake als toetje. Die bewaar ik voor een later tijdstip.

Chronisch Ziek Zijn, Personal

Afdeling B6/7 – de volwassen afdeling

27 februari 2013 koffervoldromen 8 reacties

Zoals beloofd zou ik jullie telkens meenemen naar een ander plekje in het NAD.
Vandaag is het een foto blogje van de afdeling waar ik nu verblijf.
Dit is de afdeling waar de volwassenen zijn opgenomen, afdeling B6/7.
Dit is deel 2 van de rondleiding door het Nederlands Astmacentrum Davos.

De gang waar o.a. mijn kamer is.Vergader/GVO ruimte. Hier krijgen we regelmatig een soort colleges van bijvoorbeeld de arts of de psycholoog.

De wasruimte + een bad voor algemeen gebruik.

Inhalatieruimte. Je kunt hier eventueel medicatie vernevelen. Ik persoonlijk doe dat gewoon lekker op mijn eigen kamer met mijn eigen vernevel apparaat.