Op dit moment zit ik alweer 3 weken in Davos, of nouja officieel morgen 3 weken.
Elke 3 weken verdwijnen er mensen terug naar huis en komt er de volgende dag een nieuw clubje patienten aan.
Vorige keer was ik het die bij dat nieuwe clubje hoorde maar vanaf morgen ben ik niet meer de nieuwste.
Vanmorgen om 08.00uur vertrokken er vier patienten terug naar Nederland, heerlijk voor hun maar soms is het voor de achterblijvers wel even slikken (En ook wel erg vroeg opstaan op zondagochtend!).
Voor mij was het vandaag extra lastig want mijn lieve vriendinnetje ging terug naar huis en liet mij hier zielig achter. Nee hoor dat zielige valt wel mee maar ik ga haar wel echt heel erg missen en het is toch anders zo zonder haar hier. Gelukkig zien we elkaar snel weer in Nederland als ik over hopelijk 9 weken bij dat groepje mensen hoor dat op zondagochtend 08.00uur in het busje naar het vliegveld stapt. Afscheid nemen bestaat niet en voor ons geldt dat zeker want we gaan niet weg en verlaten elkaar niet.
Morgen avond komt dan een nieuwe club aan en dat is toch altijd weer afwachten want wat voor mensen zouden het zijn? Er zijn 4 mensen naar huis gegaan en er komen er weer 4 voor terug dus het blijft een drukke boel hier. De afdeling zit helemaal vol op het moment met in totaal 28 volwassen patienten.

Gelukkig ben ik weer aan het opknappen van mijn toch wel heftige infectie. Na een dikke week op bed ben ik nu langzaamaan weer bezig om alles weer op te starten. Het duurde even en dat ik halverwege de week er ook nog een heftige verkoudheid bij kreeg hielp niet echt mee. Ik ben nog steeds wel snoterrig en hoest ook nog wat maar het is al 10x beter dan vorig weekend. We komen er wel bovenop! Vanaf morgen mag ik als het goed is weer meer programma gaan volgen en gaat het voor mij eigenlijk pas echt een beetje beginnen. Mijn eerste 3 weken hier bestonden uit intakes en ziek zijn dus helaas heb ik hier nog niets kunnen bereiken. Dat geeft ook wel druk. Een kwart van mijn opname zit er al op en tot nu toe heb ik voor mijn gevoel nog niets gedaan. Nog 9 weken om mijn doelen te behalen. Het lijkt ver weg maar het is nog maar zo’n korte periode.
Ik ben wel weer enorm gemotiveerd en wil zo graag verder dus aan mij zal het niet liggen. Als mijn lichaam ook nog even meewerkt dan heb ik nog wel vertrouwen in een goede afloop. Jammer dat je niet even in een glazen bol kunt kijken om te zien hoe de komende 9 weken gaan lopen.