Aan mensen om mij heen uitleggen wat mijn astma inhoud is moeilijk.
Mensen begrijpen het niet of misschien willen ze het niet begrijpen.
Iedere astma is ook anders en de meeste kennen alleen het plaatje van iemand die één blauw pufje neemt en daarna weer verder kan rennen. Mijn astma zit helaas een stuk ingewikkelder in elkaar en valt dan ook onder de ernstig en moeilijk behandelbare astma. Het is een kleine groep die dat heeft en helaas bestaat die groep want ik kan je vertellen dat het niet altijd een pretje is om op die manier door het leven te gaan.
Je kunt iemand de benauwdheid laten ervaren door diegene door een rietje te laten ademen en dan een paar keer de trap op en af te laten lopen. Een goede methode om iemand te confronteren met hoe het voelt om echt heel erg benauwd te zijn. Enkel is dat alleen nog maar een symptoom en dat rietje is heel erg makkelijk weer uit je mond te halen.
Ik adem niet door een rietje, mijn longen zijn dat rietje en je longen zijn niet zo makkelijk even weg te leggen en te vervangen voor betere.
Hiervoor heeft iemand de lepeltheorie in het leven gebracht.
Een theorie die probeert om het leven met astma visueel uit te leggen aan de hand van het aantal lepels dat je kunt gebruiken op een dag.
Ik wil dat artikel graag met jullie delen en op die manier proberen om uit te leggen wat het nu echt inhoud om astma te hebben.