Op mijn hotelkamer in Poznan krijg ik een pop up berichtje van de NOS – Vliegtuig vertrokken vanaf Amsterdam neergestort in Oekraïne.
Terwijl ik dat zinnetje lees denk ik nog “Het zal toch niet neergeschoten zijn?”. Niet veel later komen de eerste geruchten binnen dat het vliegtuig mogelijk neergeschoten is door de rebellen.
Het is een Zwarte dag in de Nederlandse geschiedenis.
Dichterbij komt het nog als je op facebook leest dat er bekenden van bekenden in het vliegtuig zaten. Voor mij nog steeds ver weg maar het raakt mij diep.
Er zijn geen woorden die ik of wie dan ook kunnen zeggen die Troost bieden bij dit immense verdriet van de nabestaanden. Een onmenselijk schot afgeschoten door mensenhanden heeft onschuldige mannen, vrouwen en kinderen uit het leven gerukt.
Dit had niet mogen gebeuren maar daar hebben de onschuldige slachtoffers niets meer aan, want het is wel echt gebeurd en was geen nachtmerrie waaruit ontwaakt kon worden.
Nederland heeft er 193 sterren aan de hemel bij, sterren die nog lang niet aan de hemel hadden moeten komen te staan.