Een hele snelle en korte update.
Vorige week maandag ben ik met spoed opgenomen in het ziekenhuis in Ballito vanwege mijn buikklachten.
Ik bleek erg ziek te zijn vanwege een Crohn ontsteking die mijn darm geblokkeerd had.
Ik ben nu weer uit het ziekenhuis maar nog steeds dood ziek.
Heb erg veel pijn, ben ontzettend zwak, zit op een alleen zacht voedsel dieet en kan nog bijna niets.
Over een week mag ik vanwege mijn darmvernauwing pas weer vliegen en dan zal ik terug moeten keren naar NL.
Mijn vader is zondag aangekomen in Zuid Afrika om bij mij te staan omdat er zelfs ook even sprake was van een spoed operatie.
Langzamerhand zal ik als ik weer wat sterker wordt jullie op de hoogte houden wat er zich heeft afgespeeld en hoe het verder zal lopen.
Wat wel duidelijk is dat mijn Zuid Afrika avontuur over is!
Maandelijks archief: oktober 2013
Vaatdoek
Nou sinds donderdag lig ik weer op bed.
Mijn darmen zijn weer lekker bezig en dus kan ik het bordje van Ik ben ziek weer omhangen.
Echt lekker gaat het hier dus niet.
Na 2 dagen voel ik mij al als een vaatdoek maar we blijven positief en kijken gewoon vooruit.
Als het goed is gaan we donderdag verhuizen.
Over 2.5 week komt er een nieuwe vrijwilligster.
Over 7.5 week komen mijn vader en zusje op bezoek en we hebben besloten om ook een paar dagen rond te reizen.
Begin december ga ik misschien zelf ook vast een stukje reizen en ik zit dan te denken aan een tour van Johannesburg naar de Victoria Waterfalls.
Verder nog steeds bezig met de toekomst.
Wat ga ik doen als ik thuis ben?
Wanneer ga ik naar huis?
Studie of werken?
Kan ik überhaupt wel studeren of werken met dit geweldige lichaam van mij?
Het houdt me heerlijk bezig de laatste tijd.
Kwa.Mama – Fotoshoot
Gister heb ik bijna de hele ochtend besteed aan het maken van foto’s van alle kinderen die op dat moment aanwezig waren bij Kwa.Mama.
Ik voelde mij net een schoolfotograaf!
Het was heel gaaf om te doen en er zitten zeker ook hele mooie tussen.
Soms nog lastig om de kinderen te krijgen zoals jij het wilt en lachen is voor veel van deze kinderen een opgave waar ze niet eens aan beginnen. Gelukkig zitten er ook wel wat lachebekjes tussen anders was het wel een hele droevige serie geworden. Bij sommige kinderen zie je het verdriet en de verwaarlozing gewoon in hun ogen terug.
Hieronder een impressie van de fotoshoot bij Kwa.Mama.
Tag van de Jonge Vrouw
Anne van Vierentwintig Lentes riep deze tag in de wereld omdat zij in oktober de Jonge Vrouw centraal stelt. Ik voel me vereerd dat Myrthe van Myrthe’s Mind mij getagt heeft en ik ga zeker weer anderen taggen aan het einde van mijn vragenlijstje.
Ik vind het een leuke tag en aangezien ik ook wel vind dat ik een Jonge Vrouw ben moest ik hier gewoon aan meedoen.
1. Wat vind je leuk aan opgroeien? Zijn er ook dingen die je minder leuk vindt?
Als er iemand is die beweerd dat opgroeien altijd leuk is dan liegt diegene keihard.
Opgroeien heeft natuurlijke leuke kanten maar ook even veel minder leuke kanten.
Opgroeien is gewoon helemaal niet makkelijk en toch doen miljoenen en miljoenen mensen het gewoon, zo maar.
Sommige dingen gaan gewoon van zelf, andere dingen moet je iets harder voor werken.
Als je klein bent kun je niet wachten om Groot te zijn! Nu ik 25 ben vind ik dat de tijd eigenlijk al veel te snel gaat en zou ik liever nog een 10 jarig meisje zijn.
Toch grappig hoe dit na een tijdje omdraait!
Het minst leuke aan opgroeien vind ik dat er vaak veel pijn bij komt kijken. Dan heb ik het niet eens zo zeer of fysieke pijn maar meer over mentale pijn. Er gebeuren vaak zo veel dingen en in elk leven is er wel eens en helaas meestal veel vaker een moment dat je die pijn voelt.
Het mooie aan opgroeien vind ik dan weer dat je om leert gaan met die pijn en dat je er met de tijd bijna altijd weer bovenop komt komen en verder kunt gaan met opgroeien.
Opgroeien stopt nooit!
2. Op welke aspecten/successen in je leven ben jij het meest trots?
Dat ik ondanks alles wat ik tot nu toe heb meegemaakt toch nog steeds overeind en positief in het leven sta.
Mijn leven is niet echt heel makkelijk en ik heb te maken met erg veel teleurstellingen.
Ondanks al die teleurstellingen ga ik door en probeer ik wat van mijn leven te maken.
Dat kost heel veel tranen maar ik doe het toch maar mooi elke keer weer.
Wat mij betreft komt er na regen echt altijd weer zonneschijn.
3. Wat is voor jou ultiem jeugdsentiment?
Dat vind ik nog best een lastige vraag.
Ja, ik was vroeger natuurlijk fan van de spice girls en backstreet boys en ook Leonardo DiCaprio hing boven mijn bed.
Jeugdsentiment zit hem voor mij ook in de kleine dingen die ik deed met mijn ouders. Zo ging ik vroeger regelmatig met mijn vader op een zaterdagochtend naar de V&D en dan aten we daar een saucijzenbroodje. Dat vind ik echt heerlijk om aan terug te denken en stiekem mis ik dat natuurlijk ook nog steeds.
4. Aan welke modegril heb jij je vroeger (helaas) overgegeven?
Ik had zo’n moeder die het niet echt toeliet om toe te geven aan modegrillen.
Ik mocht geen lak schoentjes, ik mocht niet op majorette en de hoge spice girls schoenen bleven ook in de winkel staan.
Daar ben ik nu heel wat jaren later heel erg blij om!
5. Hoe denk jij over feminisme?
Ik vind dat iedereen op deze aarde gelijke rechten zou moeten hebben.
De man niet boven de vrouw maar de vrouw ook niet boven de man.
Wel ben ik er van overtuigd dat mannen sommige dingen beter kunnen dan vrouwen en andersom maar ik zie dat niet als iets verkeerds.
Mannen en Vrouwen zijn nou eenmaal verschillend en daar is niets mis mee. Ik denk zelfs dat als we die verschillen goed zouden inzetten dat de wereld er een stuk beter uit zou zien.
6. Heb jij weleens ervaren dat je anders (positief/negatief) werd behandeld vanwege je geslacht?
Dat zit hem dan in kleine dingen. Niet in het donker alleen naar huis kunnen/mogen fietsen maar een jongen zou dat wel mogen.
Al ben ik wel erg blij dat ik een vrouw ben en dat ervaar ik dan ook heel positief.
Alleen al om het feit dat vrouwen een kind kunnen baren en mannen niet. Ok het doet even verrot veel pijn maar je mag wel 9 maanden een klein meisje in je dragen. Dat lijkt mij echt prachtig om mee te kunnen maken en dat zal een man nooit kunnen ervaren.
7. Wat zou je tegen je moeder willen zeggen?
Dat ik haar onwijs mis en ontzettend veel van haar hou.
Dat ik hoop dat ze de rust heeft gevonden waar ze nu ook mag zijn.
Dat het heel erg moeilijk is zonder haar maar dat ik altijd probeer het beste er van te maken!
Lieve Mama – Voor altijd in mijn hart!
De bloggers die ik tag:
De andere wereld
Inspiratie
Soms heb je even geen inspiratie om een blog te schrijven.
Daar had ik deze week ook even last van.
Vandaag toch een poging wagen en nu ik zo start poppen er toch al wel wat onderwerpen in mijn hoofd op.
Ik ben gelukkig wel weer aardig opgeknapt.
De hele week weinig meer gedaan dan in bed blijven en serie’s kijken.
Donderdag heb ik mij aan een korte wandeling gewaagd die nog wat tegenviel maar langzaam komen we er wel weer.
Het blijft allemaal nog wat zeuren maar ik kan mijzelf niet meer echt ziek verklaren.
Daarom ga ik morgen ook weer starten bij Kwa.Mama.
Wel in de middag dus dat is fijn. Dan kan ik nog even rustig opstarten in de ochtend en dan in de middag aan de slag.
Ik ga de leerkrachten korte trainingen geven over het aanbieden van bepaalde activiteiten aan de kinderen.
Het zal voornamelijk gericht zijn op de leerkrachten van de 4/5/6 jarigen maar de leerkrachten van de ukkies kunnen er vast ook veel van opsteken.
Tijdens mijn weekje in bed ben ik ook weer meer na gaan denken over de toekomst.
Genoeg plannen maar wat gaat wel en niet werken?
Zo ben ik aan het kijken naar een studie die ik misschien wel af zou kunnen ronden.
Speltherapie lijkt mij bijvoorbeeld een hele interessante studie. Alleen kan ik het wel aan? Of is het weer iets dat staat te mislukken?
Ook wil ik na Zuid Afrika op mijzelf gaan wonen.
De eerste stap is gezet door op twee woningen in Zeist te reageren via de woningbouw vereniging.
Het is echt de perfecte woning, nieuwbouw – super locatie – geweldig appartement. Alleen maak ik waarschijnlijk geen schijn van kans omdat er heel veel mensen vinden dat dit de perfecte woning voor hun is!
Plannen, Plannen, Plannen maar waar te beginnen? Wat wel en wat niet opstarten?
Het is soms zo ontzettend moeilijk als je hoofd heel graag wil maar je lichaam toch echt niet mee kan werken!
Ook hier kom ik gewoon aan de beurt
Vanuit mijn warme bedje, met een warme deken en een warme trui schrijf ik dit blogje. Helaas ben ik ziek dus heb ik die dingen ook nodig om mijn koude rillingen de baas te blijven.
Mijn buik en longen doen tegelijktijdig hun best om te zeuren. Heel aardig van ze!
Het lijkt allemaal nog niet al te ernstig dus hoop dat ik op tijd mijn rust gepakt heb.
Gisterochtend bij Kwa.Mama voelde ik mij steeds minder fit en ik was blij toen ik opgehaald werd en naar huis kon. Dan gaat zo’n ochtendje in ene erg langzaam voorbij.
Daarna mijn bedje ingedoken en er eigenlijk niet meer uit gekomen.
Beetje slapen, leuke serie’s op mijn laptop kijken. Tot nu toe vermaak ik mij nog wel.
Hopelijk ben ik over een paar dagen weer fit genoeg om richting Kwa.Mama te gaan maar ik ga proberen niet te vroeg weer aan de slag te gaan.
Ik moet toch ergens mijn grens trekken, ook al is dat zo ontzettend moeilijk voor mij. Zeker op een plek waar ik het naar mijn zin heb en waarvan ik ook weet dat als ik weg ben dat er een grote kans bestaat dat ik weer ergens onderaan moet beginnen.
Groot Bezoek
De titel van mijn blog heeft deze keer twee betekenissen.
De ene is dat we Groot bezoek hadden bij Kwa.Mama in de vorm van een inspectie van Social Development.
De tweede is dat 12 december mijn Zusje en Vader voor bijna 3 weken naar Zuid Afrika komen.
Twee keer groot bezoek dus!
Vanuit de geweldig aardige en fijne oud committee leden was er een klacht naar Social Development gegaan. Die mensen hebben al die tijd geen hand uitgestoken naar Kwa.Mama maar nu moest er opeens een afspraak komen.
Prima! Wij hebben niets te verbergen en de klachten zijn fabels dus kom maar op.
Ze zouden eigenlijk maandag om 10.00uur komen.
Vrijdag ochtend krijg ik een telefoontje dat Social Development over 25 minuten een bezoek komt brengen. Wat???
Ik had net een meeting met de staff achter de rug om ze te vertellen over het grote bezoek op maandag en wat er allemaal gedaan moest worden van te voren. Nu hadden we maar 25 minuten om ons voor te bereiden.
Gelukkig hebben ze de hele week al keihard gewerkt en in die 25 minuten konden we de laatste dingen best nog aardig op orde maken. Het was even hectisch maar het is wel een manier om deze mensen hard aan het werk te krijgen. Misschien moeten we dus elke week maar een spoed bezoek inplannen.
Ze kwamen met een delegatie van 4 mensen en ze keken allemaal lekker zuur. Kon geen glimlachje vanaf.
Frieda nam de 3 dames mee op stap en ik ging samen met een man de klassen langs. Hij wou van elke klas de leerkracht spreken en dan heb je een gesprek van: Wat voor diploma heb je? – Grade 9 (Dat is dus nog niet eens middelbare school afgemaakt). Wat is je telefoonnummer? – Die heb ik niet. Je begrijpt het al, dat verliep heerlijk soepel.
Dan komt die man ook nog met belachelijke regels aanzetten. Blijkbaar mogen de leerkrachten zelf geen stoel hebben.
Dat was nog een leuk misverstand want toen hij begon over de stoel van de leerkracht dacht ik dat hij bedoelde dat die plastic stoel niet ergonomisch verantwoord was. Ik begon dus al te wauwelen dat we geen geld hebben voor goede stoelen. Toen ik er uiteindelijk achter kwam dat hij bedoelde dat de leerkracht ten allen tijde moet staan en niet mag zitten stond ik toch wel even met mijn mond vol tanden.
Dat was één van de vele mankementen die wij bij Kwa.Mama hebben.
Ze schijnen nu een rapport te gaan schrijven over de dingen die wij moeten verbeteren. Frieda denkt dat we dat rapport nooit zullen zien en als die al komt dan kunnen ze ons niets maken. Kwa.Mama is eigenlijk een soort prive/particuliere school en heeft niets te maken met de overheid scholen. Wij kunnen dus onze eigen regels maken en als wij het goed vinden dat de leerkracht op een stoel kan zitten dan is dat onze beslissing.
Dat was dus het eerste grote bezoek, weer een hele ervaring rijker.
12 december komen mijn vader en zusje aan in Zuid Afrika. Ze blijven bijna 3 weken en vliegen op 30 december terug naar Nederland. Met kerst zijn we dus gezellig samen en dat is wel heel erg leuk. Daarnaast vind ik het zo fijn dat ik ze kan laten zien wat ik doe hier en dat ze Kwa.Mama in het echt kunnen bewonderen. Verhalen en Foto’s zeggen veel maar lang niet alles. Het zelf zien, ruiken, voelen en beleven is zo anders en dat ik dat nu met hun kan delen is echt geweldig.
Dit weekend doe ik lekker rustig aan.
Ik ben niet helemaal fit en wat benauwd. Lekker op mijn bed met mijn laptop en serie’s kijken.
Heerlijk even uitrusten!
Gister nog wel kleine wandeling gemaakt naar de winkels om gas te bestellen voor Kwa.Mama en daarna Frozen Yoghurt gegeten bij Wakaberry. Over Wakaberry ga ik nog wel eens een aparte blog schrijven want dat is zo’n leuk concept en ik zou het eigenlijk naar Nederland moeten halen.
Drie weken in Afrika
Morgen ben ik alweer 3 weken in Zuid Afrika.
Heb het druk gehad deze week en als ik dan thuis was dan was ik vaak zo moe dat ik geen zin had om mijn blog bij te werken.
Want vermoeiend is het allemaal wel, gelukkig ook erg leuk en het is ook een Moe maar Voldaan gevoel.
In het weekend ben ik druk bezig geweest met alle voorbereidingen. Ik heb alle programma’s afgemaakt en de picto programma’s voor de kinderen geprint en gelamineerd voor in de klas.
Maandag ging Kwa.Mama weer open. Er waren nog niet erg veel kinderen maar dat kwam eigenlijk heel goed uit want zo kon ik mooi alles opstarten. Ik ben zo blij met de nieuwe staff. We hebben iedereen een plekje gegeven en vooral de teachers zijn zo geweldig. Wat dat betreft ben ik erg gelukkig met het hele staak gebeuren want nu hebben we er geweldige leraressen voor in de plaats gekregen. Ze spreken bijna allemaal basic Engels en een groot deel kan het zelfs lezen en schrijven. Dit is zo’n enorme vooruitgang en nu kunnen we er echt wat van gaan maken.
Ik heb maandag het nieuwe programma uitgelegd en ze waren enthousiast en sommige gingen meteen hun klassen mooi inrichten. Zo leuk om dat te zien. Dinsdag kwam ik binnen en ze waren gewoon al begonnen volgens programma.
Heb wat leuke filmpjes gemaakt dus ga proberen ze hier ook te plaatsen.
De andere staff loopt nog iets moeizamer maar dat komt zeker ook nog wel. We hadden wat gedoe met keuken staff dus daar moeten we nog even goed naar kijken.
Het heeft tijd nodig maar het begin is er nu echt en het is meteen al duidelijk zichtbaar.
Vandaag ben ik voor Kwa.Mama gaan shoppen. Spullen voor schoonmaken, voor in de moestuin, groente etc. Allemaal noodzakelijke spullen om ook echt goed aan de slag te gaan. We hebben ook kleine groente plantjes gekocht zo dat we echt groente kunnen gaan verbouwen in de moestuin. Ik heb er alleen totaal geen verstand van dus wat dat betreft moeten ze niet bij mij aankloppen. Frieda weet er gelukkig heel wat vanaf en ook een aantal staff leden weten zich er vast wel raad mee. Hopelijk gaat het goed groeien en hebben ze over een tijdje weer groente uit eigen tuin.
(De filmpjes kan ik zo 1-2-3 niet uploaden maar ik ga kijken of het de volgende keer wel lukt.)
Koffer vol Dromen 