5 dingen om te doen in Poznan

Vandaag vertel ik jullie 5 dingen die je eigenlijk niet kunt overslaan als je in Poznan bent.
1- Walkingtour langs de highlights van Poznan. Het centrum van Poznan is niet heel erg groot en het is daarom goed te belopen. Boek daarom vooral een wandeltocht met een gids langs alle hoogtepunten van Poznan. Hierbij zie je o.a. het bekend plein met de gekleurde huisen en de kathedraal.
DSC_0277

DSC_0287

DSC_0317

DSC_0320

DSC_0330

2- Eten bij Hotspot Concordia Design. Hier at ik mijn eerste avond in Poznan en ik ben er een beetje verliefd op geworden. De styling vond ik geweldig en het eten was ontzettend lekker. Een aanrader! Naast heerlijk eten organiseren ze er ook activiteiten voor o.a. kinderen. https://www.concordiadesign.pl/en/restauracja
DSC_0243

DSC_0256

DSC_0267

DSC_0269

3- Fort VII bezoeken. Fort VII is een voormalig concentratiekamp net buiten Poznan. Hier werden tijdens WO2 voornamelijk Poolse gevangenen vastgehouden en niet zo zeer de Joden. Het ging met name om geleerde personen die bijvoorbeeld les gaven op de universiteit. Al voordat de oorlog begon was er een lijst met namen van mensen die naar Fort VII zouden worden gebracht als het zo ver was. Interessante plek en zeker met een gids de moeite waard om rond te lopen.
DSC_0389

DSC_0391

DSC_0409

DSC_0410

4- Aqua park Malta Thermal Baths. Bijna midden in Poznan heb je een groot gebied met een meer en een groot aquapark. Je hebt hier vier werelden. Aqua park met verschillende glijbanen, zwembaden, golfslagbad en thermale zoute baden, het sportpark met een 50meter bad en een zwembad met duikplanken t/m 10 meter hoog, het sauna gedeelte met prachtige sauna’s in de stijl van Angkor Wat en dan heb je nog een Spa waar je verschillende behandelingen kunt krijgen.
Met kinderen is het aqua park een echte aanrader en zonder kinderen zou ik zeker naar het sauna gedeelte gaan. http://www.termymaltanskie.com.pl/

DSC_0387

DSC_0373

5- Multi Media/Interactieve Porta Posnania museum. Een museum dat anders is dan alle andere musea. Het is geheel Multi media en interactief. Met een koptelefoon op loop je door 4 grote kamers met grote schermen, computer schermen en andere interactieve mogelijkheden. Bij elke kamer hoort ook een kinderkamer waar er spelletjes gespeeld kunnen worden. Het hele museum is gewijd aan de historie van Kathedraal Eiland en aan het einde van je museum bezoek kun je doorlopen met je koptelefoon naar de Kathedraal en deze van binnen bekijken.
http://poznan.travel/en/poi/show/id/1149

Dit waren mijn 5 aanraders voor een weekendje Poznan.
Poznan is een hele interessante en knusse stad. Ook een erg leuke stad om met kinderen te bezoeken omdat er verschillende kindervriendelijke activiteiten zijn.

Persreis Polen – Wielkopolska

Inmiddels verhuisd en mijn huisje begint nu echt ergens op te lijken.
Maar daar zal ik later meer over vertellen.
Nu eerst deel 1 van mijn blogs over de Persreis naar Polen.

Het eerste deel van deze persreis bestond uit een bezoek aan de Great loop van Wielkopolska.
Wielkopolska dat Groot Polen betekend is een regio in Polen waar onder andere de stad Poznan een onderdeel van is.
De eerste twee dagen stonden in het teken van de waterwegen van deze regio plus een aantal bezienswaardigheden.
Ik zal niet te veel schrijven en vooral de foto’s laten spreken.

De eerste ochtend hebben we de kerk Stary Lichen bekeken. Dit is de grootste kerk van Polen en is pas 10 jaar oud. Dat de kerk de grootste is van Polen geloof je in één oogopslag en van binnen is het prachtig versierd en heeft het meerdere verdiepingen. We zijn hier naar binnen geweest en hebben over het enorme terrein gelopen.
DSC_0014

DSC_0006

DSC_0021

DSC_0030

DSC_0033

DSC_0041

DSC_0042

DSC_0044

DSC_0054

DSC_0059

DSC_0079
Vervolgens werden we naar onze boot gebracht. Dit was even een organisatie chaos maar het is allemaal goed gekomen en uiteindelijk hadden wij Nederlanders + 1 Duitser een prachtige luxe boot met zonnedek.
De groep bestond uit drie Nederlanders en verder alleen maar Duitsers. Een stuk of 13 Duitsers van 50 jaar en ouder met sokken in hun sandalen. Ik moet ook bekennen dat ik de gemiddelde leeftijd behoorlijk omlaag haalde.
We zijn over het meer gevaren en hadden een heerlijke rustige middag in de zon. Ik vond de omgeving een beetje lijken op de Vinkeveense plassen alleen dan veel rustiger. Het is een heerlijke plek om tot rust te komen maar voor echt vertier moet je er niet zijn. Het bootje waar wij opzaten kun je voor ongeveer 90 euro per dag huren en dat zijn natuurlijk hele leuke prijsjes.
DSC_0106

DSC_0112

DSC_0119

DSC_0122

DSC_0133

DSC_0158
Ook de tweede dag hebben we weer gebruik gemaakt van onze boot en zijn we via de kanalen richting Konin gevaren. Konin is een stadje in de regio. Het is allemaal nog heel erg in opkomst in deze regio en op dit moment nog helemaal niet toeristisch. Er is dan ook zeker nog winst te behalen op het gebied van taal, eten en faciliteiten. Wie op zoek is naar rust die komt hier zeker aan zijn trekken en een goedkope vakantie is in Polen ook nog heel goed mogelijk. Het weer was ook prachtig de dagen dat ik er was en je zit op ongeveer 850km vanaf Utrecht dus als je normaal naar het drukke Frankrijk zou rijden dan is Polen zeker een nieuwe optie. Langs het meer heb ik veel campings gezien met een kleine privé strandjes en mooie schaduwplekken in het bos.
Vanuit Konin reden we naar een klooster. Helaas was deze dicht vanwege renovatie maar wat ik kon zien was erg indrukwekkend.
Hierna was het nog ongeveer 100km rijden naar Poznan en daar begon het tweede deel van mijn persreis in Polen, waar ik in deel 2 meer van zal laten zien.
DSC_0173

DSC_0194

DSC_0203

DSC_0205

DSC_0212

DSC_0217

DSC_0225

DSC_0227

DSC_0233

DSC_0164

MRI-scan in het AMC

Afgelopen woensdag zat ik een dagje in het AMC. Door de MDL-arts was er een MRI-scan ingepland om mijn darmen weer eens te bekijken.
Ze wou met name kijken of de vernauwing die toen in Zuid Afrika geconstateerd is er nog steeds zit en waar dan precies en hoe erg is die vernauwing dan nu nog.
Als ze dat goed bekeken hebben dan krijg ik een coloscopie waarbij ze met een ballon proberen die vernauwing op te rekken. Tegelijkertijd krijg ik dan ook een bronchoscopie waarbij ze mijn longen van binnen gaan bekijken. Gelukkig zal ik dan lekker slapen want anders geen slangen meer in mijn lijf.

Ik moest een uur van te voren aanwezig zijn om contrast vloeistof te drinken. Een goede liter contrastvloeistof verdund met water. De smaak was niet heel erg maar het dronk ook niet weg als water dus dan een liter wegwerken in een uur is nogal lastig. Kwamen ze mij ook nog eerder ophalen en ik was dus nog niet klaar.
Mri
Het was mijn eerste MRI-scan en ik vond het wel beetje spannend. Ik ben niet echt claustrofobisch maar het gevoel dat je levend begraven wordt vond ik toch niet zo fijn. Er zit denk ik iets van 10centimter ruimte boven je hoofd. Daarnaast wordt je ook een soort van vastgebonden en krijg je nog een corset achtig iets over je heen.
De eerste 5 minuten vond ik het dus allemaal wat minder prettig maar zelfs dit went en daarna lag ik er redelijk ontspannen bij.
Ik had het wel behoorlijk benauwd op een gegeven moment. Je ligt helemaal plat, iets dat mijn longen al niet zo prettig vinden maar ik moest ook regelmatig mijn adem inhouden. Een paar seconde lukt mij dit wel maar 20 seconde is voor mij echt te veel. Dit dan telkens herhalen en proberen vonden mijn longen niet fijn en ik lag dus uiteindelijk heerlijk te piepen in die kleine buis.
Op een gegeven moment kreeg ik via het infuus ook nog contrast ingespoten en daarna buscopan en middel dat je darmen stil legt zodat ze er betere plaatjes van kunnen maken.
Na een halfuurtje was het voorbij en kon ik weer op weg naar huis.
mri1
Wat mij het meeste tegenviel was hoe ik mij na die tijd voelde. Ik ben echt nog de hele dag goed belabberd geweest. Ik liep helemaal leeg, was heel erg moe, misselijk en had hoofdpijn. Waarschijnlijk bijwerkingen van de contrast maar iets dat ik niet verwacht had.
Inmiddels voel ik mij weer goed dus die troep is vast mijn lichaam uit.
Heel toevallig belde de arts terwijl ik dit blogje zat te typen. Dus ik kan meteen de uitslag geven.
Uit de kweken is in elk geval een bacterie gekomen die ze moeten gaan behandelen met een heftige antibioticakuur. Ze moet alleen nog even de definitieve uitslagen afwachten om te kijken welke antibiotica het meest geschikt is en tevens of ik daar dan wel tegen kan.
De MRI liet wel wat vernauwing zien nog maar die scopie moet nu wachten totdat de bacterie behandeld is. Ook omdat de bacterie klachten kan verklaren en wie weet knap ik ook al enorm op van die antibioticakuur.

Maaaaar ik ga nu vandaag eerst verhuizen!!!!!!!!!! En daarna komen de vervelende slangen en medicijnen en artsen wel weer.

Africa Volunteer Kwa.mama op facebook

Daar was ik nog even heel snel.
Nee, nog niet vanuit mijn nieuwe huisje maar ik wou dit toch even delen met mijn blog lezers.
Zoals de meeste van jullie wel weten heb ik in 2013 vrijwilligerswerk gedaan in Zuid Afrika. Dit is helaas allemaal anders gelopen dan gepland en eindigde met een ziekenhuisopname.
Ondanks dit vervelende einde ligt er nog steeds een stukje van mijn hart in Zuid Afrika en ben ik nog druk bezig om andere vrijwilligers ook de kans te geven bij Kwa.Mama vrijwilligerswerk te doen.

Kwa.Mama heeft echt heel erg hard vrijwilligers nodig en ik wil jullie vragen om mij te helpen mensen te bereiken.
Sinds gisteren heb ik een facebook pagina opgericht en ik wil jullie vragen om deze te liken – https://www.facebook.com/africavolunteerkwamama?focus_composer=true&ref_type=bookmark
Helemaal geweldig zou zijn als jullie ook je vrienden en familie willen uitnodigen om de pagina te liken zodat we nog meer potentiele vrijwilligers kunnen bereiken.

Alvast heel erg bedankt!!!

 

Verhuizen

Het is de bedoeling dat ik deze week dan eindelijk echt ga verhuizen en in mijn mooie eigen huisje ga wonen.
Deze week ben ik dus even druk bezig met de laatste dingen in mijn huis.
De verslagen en foto’s van Polen komen hierdoor wat later maar ze komen er zeker aan!
Nu eerst mijn huis in orde maken en wie weet is mijn volgende blog dan wel vanuit mijn nieuwe huis.

Sterren aan de hemel

Op mijn hotelkamer in Poznan krijg ik een pop up berichtje van de NOS – Vliegtuig vertrokken vanaf Amsterdam neergestort in Oekraïne.
Terwijl ik dat zinnetje lees denk ik nog “Het zal toch niet neergeschoten zijn?”. Niet veel later komen de eerste geruchten binnen dat het vliegtuig mogelijk neergeschoten is door de rebellen.
Het is een Zwarte dag in de Nederlandse geschiedenis.
Dichterbij komt het nog als je op facebook leest dat er bekenden van bekenden in het vliegtuig zaten. Voor mij nog steeds ver weg maar het raakt mij diep.
Er zijn geen woorden die ik of wie dan ook kunnen zeggen die Troost bieden bij dit immense verdriet van de nabestaanden. Een onmenselijk schot afgeschoten door mensenhanden heeft onschuldige mannen, vrouwen en kinderen uit het leven gerukt.
Dit had niet mogen gebeuren maar daar hebben de onschuldige slachtoffers niets meer aan, want het is wel echt gebeurd en was geen nachtmerrie waaruit ontwaakt kon worden.
Nederland heeft er 193 sterren aan de hemel bij, sterren die nog lang niet aan de hemel hadden moeten komen te staan.

(Reis)kriebels

Keep-calm-and-carry-on-scan
Het gaat de laatste tijd met mij best wel heel goed.
Druk bezig met Droomfotografie, leuke reisjes maken voor mijn blog en ook gewoon voor mijzelf, bijna verhuizen naar mijn eigen huisje.
En toch voel ik mij niet helemaal top.
Soms weet ik gewoon niet zo goed wat ik wil en moet en daar krijg ik de kriebels van.
In dit geval spookt Azië heel erg door mijn hoofd.
Het hele Zuid Afrika gebeuren heeft meer impact op mij gehad dan ik de afgelopen tijd dacht. Ik merk dat ik het echt heel erg eng en spannend vindt om in mijn eentje voor een langere tijd op reis te gaan.
Waar eerst vooral enthousiasme voorop stond is dat inmiddels een beetje de angst geworden.
Ik krijg er echt (reis)kriebels van en weet niet zo goed hoe ik daar mee om moet gaan.
Dat wil niet zeggen dat ik deze enorme kans meteen afblaas maar het wil wel zeggen dat ik er op het moment heel hard over aan het nadenken ben.
Wordt vervolgd!

Wat wel erg leuk is dat ik maandag op persreis mag naar Polen.
Met het Pools Toerismebureau ga ik naar de regio Wielkopolska (Groot-Polen).
We beginnen met een groep van ongeveer 10 mensen uit verschillende landen en gaan dan de eerste twee dagen de regio verkennen met een bootje. Hierbij bezoeken we een aantal steden zoals Konin.
De laatste twee dagen zal ik samen met 2 of 3 andere Nederlanders de stad Poznan gaan verkennen. Dit is de hoofdstad van de provincie Wielkopolska en we hebben een erg interessant en veelzijdig programma.
Hier heb ik dus erg veel zin in. Al vind ik ook dit wel erg spannend want er gaan journalisten van grote magazines en kranten mee en dan ben ik (maar) een blogger.
Als ik wifi heb dan probeer ik jullie via twitter op de hoogte te houden van mijn Poolse avonturen.
poznan

Het land van Ice en Fire

Een paar dagen geleden kwam ik op twitter een geweldige aanbieding van Wow-Air tegen.
Voor 100 euro vliegen naar IJsland.
Dit kon ik natuurlijk niet aan mij voorbij laten gaan.
Maar zou ik alleen gaan of een gezellig reisgenootje zoeken?
Op facebook gevraagd of er toevallig iemand interesse had om mee te gaan. Nou mijn tante had wel tijd en zin!
Dus gister hebben wij onze tickets geboekt en van 1 tot 8 september zitten wij in het land van ijs en vuur – IJsland.
Het lijkt mij daar zo magisch mooi en kan nu al niet wachten om daar foto’s te mogen maken.
We willen graag een rondreis over het eiland gaan doen met een huurauto. Zo zie je toch het meeste en kunnen we in een week tijd de grootste hoogtepunten wel meepakken.
Nu nog even aan het kijken waar dit het goedkoopste en beste kan.
Kaart_van_IJsland
Het is voor mij extra speciaal om dit met mijn tante te mogen doen.
Vandaag is het precies 3 jaar geleden dat mijn moeder overleed en deze tante is de zus van mijn moeder.
Ik vind het heel mooi om deze reis met de zus van mijn moeder te mogen gaan maken.
Vanaf boven kijkt mijn moeder vast mee en ik weet zeker dat ze het hartstikke gaaf had gevonden dat wij dit met zijn tweeën gaan doen.

#Tag – 25 (reis) weetjes over mij

Op reisblogs gaat op dit moment een hele leuke Tag rondt.
25 reis weetjes over de persoon.
Dit vond ik zo leuk om te lezen dat ik hem nu ga overnemen.
Wel pas ik hem aan op mijn blog want ik heb niet alleen een reisblog maar ik schrijf ook over andere dingen.
Dit worden dus 25 weetjes over mij op het gebied van personal, food, travel en books.
Ik las de tag als eerste bij Marcella en daarna nog bij een aantal anderen.

1- Ik ben geboren en getogen in Zeist maar ben volbloed Fries. Mijn ouders komen beide uit Friesland en veel van mijn familie woont nog in Friesland. Ik versta het Fries helemaal, alleen aan spreken waag ik mij over het algemeen niet. Al sluipen er wel eens wat Friese dingen in. Zo is Sloef toch veel leuker dan Speen? En ik heb geen opa en oma maar een pake en beppe.

2- Ik heb eigenlijk geen idee in hoeveel landen ik al ben geweest. Die ga ik nu dus eens proberen te tellen!
Dit zijn 8 landen buiten Europa en 15 landen in Europa. Als ik het zo op zeg vind ik het eigenlijk veel te weinig. Tijd om weer te gaan reizen naar nieuwe landen dus!

3- Mijn moeder is op 8 juli 2011 overleden aan complicaties van een hersenbloeding. Ik mis haar nog steeds verschrikkelijk en elke dag merk ik nog hoe moeilijk het is om je moeder te verliezen. Dit gaat om grote dingen in je leven maar vaak juist ook om hele kleine en onbenullige dingen. Het is over 3 dagen 3 jaar geleden dat ik afscheid heb moeten nemen.

4- Ik lees boeken in alle genres maar nooit Thrillers. Dit komt omdat ik eigenlijk een enorme angsthaas ben en ik thrillers dus gewoon te eng vindt. Verder vind ik Harry Potter nog steeds briljante boeken, wat iemand anders daar dan ook van mag vinden. Ik ben erg van de geschiedenis romans zoals De Reiziger, De poppenspeler van Warschau en vele anderen. Ik lees echt al van kleins af aan en ik doe dit het liefste liggend in bed. Dit heb ik van mijn vader geërfd want hij ligt ook altijd te lezen in bed.

5- Ik ben 3 keer in Zwitserland geweest voor een opname in het Nederlands Astmacentrum Davos. Dit omdat mijn longen meestal een eigen leven leiden en niet luisteren naar mij en de dokters.
DSC00575

6- Mijn eerste keer echt naar het buitenland op vakantie was toen ik 11 jaar was en ging naar Noord Frankrijk. Dit kwam volgens mij voornamelijk doordat ik mijn ouders aan hun hoofd zeurde om naar het buitenland te gaan. Toen wou ik de wereld al ontdekken. Ik weet nog dat ik het liefste naar Italië wou maar dat vonden ze echt veel te ver en dus werd het Noord Frankrijk. Volgens mij hebben we toen bijna twee weken regen gehad en dronken we alleen maar warme chocolademelk omdat het zo koud was.

7- Vanaf mijn 7de heb ik op theater/musicalles gezeten en tot mijn 18de was het ook nog mijn droom om op het podium te staan. Op mijn 15de werd mijn droom werkelijkheid en kreeg ik een rol in een professionele musical.. “Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, meneer?” Naast Chantal Janzen en Rene van Kooten op het podium zingen, dansen en spelen was natuurlijk een unieke ervaring. Vanwege mijn gezondheid heb ik uiteindelijk moeten kiezen voor een ander toekomst pad en heb ik de musicalwereld achter mij gelaten.

8- Mijn eerste keer vliegen was toen ik 18 jaar was en was een enkele reis vanuit Zwitserland. Het was de bedoeling dat mijn ouders mij op zouden halen uit het astmacentrum met de trein maar door een grote storm reden er geen treinen. Ik kon met veel geluk mee met de patiënten vlucht en kwam zo toch nog snel thuis. Ik vond het doodeng en heb zelfs nog zitten huilen van angst.

9- Ik ben dol op koken! Het liefste probeer ik nieuwe dingen uit. Dit is niet altijd even geslaagd maar ik doe mijn best.

10- Ik lust geen boter op mijn brood. Dit was vroeger echt een probleem want als ik alleen maar boter rook dan stond ik al te kokhalzen. Inmiddels kan ik wel brood met boter smeren maar zelf opeten is echt nog een stapje te ver.

11- Ik lees elke avond voor het slapen gaan. Soms iets te lang. Zo heb ik gisteravond/nacht weer een heel boek in één keer uitgelezen. Het is soms gewoon ontzettend moeilijk om een goed boek weg te leggen.

12- Ik ben een enorme fan van het kijken van series. Dit is een beetje geboren uit het feit dat ik soms weken ziek op de bank lig en dan toch iets te doen moet hebben. Ik heb dan ook een harde schijf vol met series en als ik een dagje wil ontspannen dan doe ik dat vaak met een goede serie. Dit geeft mij ook rust en zorgt er voor dat ik ook daadwerkelijk op de bank blijf liggen en geen andere dingen ga doen.

13- Als reisfan heb ik één probleem. Ik heb namelijk vliegangst! Niet echt handig als je graag de wereld wilt zien. Het laatste jaar gebruik ik nu een pilletje die ik heb gekregen van de huisarts en dat werkt voor mij heel goed. Verder houd ik mij altijd voor dat als ik de wereld wil zien ik toch zal moeten vliegen en dat ik mij er dus maar overheen moet zetten. Tot nu toe is dit mij altijd gelukt maar ik denk soms weleens: Waarom moet ik nou zo nodig reizen? Gelukkig is die gedachte altijd snel weer weg als het vliegtuig veilig aan de grond staat.

14- Voor de begrafenis van mijn moeder heb ik het liedje “Geen kind meer” van Karin Bloemen opgenomen. Het was altijd al een nummer dat ik graag zong maar nu is het van een nog grotere waarde voor mij. Mijn moeder wou het ooit graag laten horen op de begrafenis van haar moeder. Nu dat mijn moeder als eerste ging heb ik dit voor haar gedaan. Ik heb het in een studio opgenomen en later afgespeeld tijdens de begrafenis. Ik durfde het niet aan om het live te zingen want ik denk dat ik dat emotioneel niet aan had gekund. https://www.youtube.com/watch?v=A_IvLR7FTCM

15- Mijn eerste persreis was in mei 2014 naar Turkije via het verkeersbureau.info. Dit was een super ervaring en smaakt zeker naar meer. Snel daarna ging ik naar Parijs met mijn zusje dat ook deels een soort persreis was.
Nu mag ik 14-18 juli naar Polen met het Pools Toerismebureau. Ik ga onder andere naar Poznan en regio. Daarnaast staat er een persreis op de planning naar Thailand, Laos en Cambodja vanaf november 2014. Ik heb dus niets te klagen!

16- Ik ben gek op buitenlands eten en de Hollandse pot daar hoef je mij niet wakker voor te maken. Nu dat ik zelf altijd kook staat er bijna nooit meer aardappels, groente en vlees op het menu. Dit was vroeger wel vaste prik bij ons thuis.

17- Toen ik op de basisschool zat kregen we op woensdagmiddag altijd iets lekkers op brood. Bijvoorbeeld een gebakken ei, vissticks of een tosti. Op vrijdagmiddag mochten we altijd een broodje bij de bakker halen of er werd kibbeling bij de visboer gehaald. Later toen ik op de middelbare school zat kreeg ik elke vrijdag wat geld mee om een lekker broodje te halen in de kantine.

18- Zuid Afrika heeft mijn hart gestolen maar ik heb er ook mijn engste reis ervaring tot nu toe meegemaakt. Ik werd er namelijk doodziek en werd opgenomen in het ziekenhuis. Het was zelfs zo ernstig dat ze mijn vader over hebben laten komen. Gelukkig ben ik er redelijk goed uitgekomen en hebben ze mij in Zuid Afrika uiteindelijk niet open hoeven snijden. De angst zit er nog wel en daarom kijk ik vooral op tegen mijn Azië reis eind 2014. Niet alleen ik maar eigenlijk mijn hele familie vind dat wel heel erg spannend.

19- Ik heb ooit twee keer iets in mogen spreken. De eerste keer was het een Whiskas reclame en ik ken nog steeds de tekst uit mijn hoofd. De tweede keer mocht ik een rol inspreken in de film Barbie en de prinssesenschool. Ik sprak de stem in van het zusje van Barbie. Ik heb daar zelfs een stemcasting voor moeten doen en ben toen uitgekozen door de grote bazen in Amerika. Best gaaf toch? De film stond eerst op youtube maar nu niet meer. Je zult hem dus zelf even moeten zoeken/downloaden/lenen als je mijn geweldige stem acteer prestaties wilt horen.

20- In mijn leven heb ik al heel wat dagen in ziekenhuizen moeten doorbrengen. Variërend van controle bezoekjes tot aan langere opnamen. Ik heb inmiddels in 6 verschillende ziekenhuizen gelegen en ben in nog meer onder behandeling geweest.

21- Ik vind kinderen geweldig en daarom ben ik ook ooit begonnen met pedagogische wetenschappen. Nu met mijn kinderfotografie hoop ik uiteindelijk een specialisatie te ontwikkelen in het fotograferen van kinderen met een stoornis/handicap. De combi van fotografie en kinderen met een extraatje lijkt mij heel erg mooi en past perfect bij mij.

22- Mijn interesse in de tweede wereldoorlog is heel groot. Inmiddels heb ik vier concentratiekampen mogen bezoeken waarvan Auschwitz-Birkenau wel de meest indrukwekkend was.

23- Ik was 15 jaar toen ik voor het eerst alleen op vakantie ging. Dit was naar Ameland en met een vriendin die al 18 jaar was. Mijn eerste echte rondreis was toen ik 19 was en ging door Zuid-Oost Europa met de trein. Hier heb ik nog steeds hele goede herinneringen aan.

24- Voor het project waar ik vorig jaar vrijwilligerswerk heb gedaan heb ik een organisatie opgericht. Deze organisatie helpt andere vrijwilligers om ook vrijwilligerswerk bij Kwa.Mama te kunnen doen. Kwa.Mama staat te springen om Engels sprekende vrijwilligers. www.africavolunteerkwamama.com

25- Mijn koffer zit nog steeds vol met dromen en volgens mij raakt die koffer van mij nooit leeg.

“Ga nooit op reis zonder een koffer vol dromen”