Stilte voor de storm

De rust lijkt weer terug gekeerd bij Kwa.Mama.
Na het staken, stelen en vechten op maandagochtend is er weinig bijzonders meer gebeurd. Gelukkig!
Er zijn nog maar twee oude staff members over van de ongeveer 20 die we hadden.
Nieuws verspreid zich enkel heel snel in Shakashead en inmiddels hebben we er toch alweer 10 nieuwe mensen bij.
Opstaan plaats vergaan is hier erg aan de orde maar voor ons is dit denk ik alleen maar goed want dit betekend echt een frisse en nieuwe start.
Ze zijn de hele week bezig geweest om alles op orde te krijgen en Kwa.Mama was gesloten voor de kinderen. Dat was hartbrekend om te beslissen maar we konden niet anders. Het is tevens ook een signaal naar de community dat wij dit gedrag niet tolereren. Ook al kunnen de kinderen er niets aan doen we kunnen het niet zo maar aan ons voorbij laten gaan. Frieda is gister nog snel binnen wezen kijken en het zag er al een heel stuk beter uit dus dat klinkt veelbelovend.
Maandag gaan we gelukkig weer open en ik heb de afgelopen dagen keihard gewerkt om maandag een mooie start te kunnen maken.

Woensdag ben ik samen met Frieda naar het politiebureau geweest om aangifte te doen van het incident dat maandag veel ophef veroorzaakte. Het wordt geen zaak maar het is nu wel gemeld en mocht er nog iets gebeuren dan weten ze er vanaf. Toch weer een ervaring in Zuid Afrika erbij.
Een gevangene was het duidelijk niet eens met zijn opsluiting en hij schreeuwde en jammerde de hele boel bij elkaar. In Zulu dus geen idee wat hij zei maar waarschijnlijk iets in de trant van, Ik wil er uit!!!

Donderdag ben ik bij Kwa.Mama geweest en heb ik al een paar nieuwe gezichten (en hele schattige baby’s :p ) gezien. Het ziet er goed en fris uit dus heb er vertrouwen in. Korte meeting gehad en gezegd dat ze zo door moesten gaan en dat we snel zouden beslissen hoe en wat. Vrijdag is Frieda dan langs geweest met het goede nieuws dat we maandag weer open gaan.
Na de korte meeting ben ik met Frieda voor haar bedrijf DC steel wat flyers rond gaan brengen om vervolgens snel weer terug te keren naar Kwa.Mama. Ik had namelijk een interview met de krant.
Ja, na nog geen twee weken in Zuid Afrika heb ik al een interview voor de krant. Verteld wie ik ben, wat ik kom doen, over AfricaVolunteerKwamama en dat er al 6 vrijwilligers staan te trappelen om te komen etc.
Ik heb het artikel al toegestuurd gekregen om te controleren en te verbeteren en als het goed is komt het nu as. woensdag in de krant. Ook een foto van mij met wat schattige kindjes en een staff member. Toch een heel artikel en het is fijn om goed nieuws over Kwa.Mama in Ballito te verspreiden na het incident.
Dit alles was in de ochtend en in de middag ben ik aan de slag gegaan voor Kwa.Mama. Samen met Pinkie (de huishoudster) heb ik al mijn dagprogramma’s van het Engels naar Zulu vertaald. Wat een werk en wat een abracadabra taal.

Vrijdag heb ik een beetje uitgeslapen en toen ik uit mijn bed kwam werd ik meteen opgetrommeld voor een niet geplande meeting. Er moest met spoed iets geregeld worden met de committee en ik ben toen ook meteen als Vice Voorzitter benoemd. Gaaf toch? Ik wist al wel dat het plan er was maar het moest natuurlijk wel officieel gemaakt worden.
Ik ga dus niet alleen Kwa.Mama opbouwen en runnen, de internationale vrijwilligers coƶrdineren maar ook nog vice voorzitter van de committee spelen. Een heleboel verantwoordelijkheid maar ik ben er trots op!
Na de korte meeting terug naar huis en verder met mijn papier werk.
De vertaling was gedaan nu moest ik alles nog uitwerken op mijn laptop. Alle dagprogramma’s in Engels en Zulu, Picto programma’s voor de kinderen, uitleg over ons nieuwe tokensysteem, Kwa.Mama House Rules, een Engels-Zulu woordenlijst. Genoeg te doen dus voor de rest van de vrijdag.

Vandaag stond ik op en het was koud en regenachtig. Ik waande mij weer in Nederland. Een pyjama ochtendje was het gevolg.
In de middag samen met Frieda naar de printshop om al mijn papierwerk uit te printen en een deel te lamineren.
Uiteraard viel de elektriciteit uit want we zijn nog altijd in Afrika en dus kon er niet gelamineerd worden. Het printen was gelukkig al klaar. Nog snel wat mappen gehaald voor alle leerkrachten voor in de klas en op naar huis.
Drie uur lang geen elektriciteit dus gelezen in mijn warme bedje.

Voor morgen staat er volgens mij weinig op het programma. Al wil ik wel de mappen in gaan richten zo dat ze klaar voor gebruik zijn.
Maandag heb ik eerst een meeting met alle staff, dan ga ik samen met de twee oude staff leden alle nieuwe staff interviewen. Dit doen we om te kijken wie op welke plek gaat werken. Hopelijk zitten er wat Engels sprekende mensen bij zo dat ik die in de klas kan zetten. Hierna wil ik proberen om alle kinderen in te delen per klas op leeftijd zo dat we daar ook een frisse start mee kunnen maken want dat is nu ook een chaos.
Dinsdag wil ik dan per department (Teachers, Kitchen, Toilet/Nappie Lady’s and Garden/Shop/Cleaning) een meeting houden en ze het nieuwe programma uitleggen.
Genoeg werk te doen dus!

Mijn blog gaat echt veel te lang worden dus ik ga stoppen.
Nog Ć©Ć©n ding! Dinsdag zijn we inderdaad naar Blythedale beach geweest om het huis te bekijken en Wauw, Wauw, Wauw. Het huis is geweldig. Mijn kamer daar is ook erg groot met eigen badkamer, mega balkon en zeezicht. Beter kan niet.
Over een maandje gaan we al verhuizen en ik kijk er nu al naar uit.

Heritage Day

Vandaag is een Public Holiday in Zuid Afrika, een feestdag.
Heritage day en dus is bijna iedereen vrij. De kinderen hebben deze hele week vakantie.
Zuid Afrika schijnt veel public holiday’s te hebben dus ik ben benieuwd hoeveel vrije dagen er nog volgen.
Vandaag staat er verder niet echt iets speciaals op het programma dus ik merk er verder weinig van dat het een feestdag is.

Bij Kwa.Mama zijn er op dit moment wat problemen.
Problemen die nog steeds voortvloeien uit de drie mensen die weggestemd zijn uit het bestuur.
Voor nu hebben we Kwa.Mama voor een paar dagen gesloten en dan kijken we hoe we verder gaan.
Het is erg vervelend en voor mij ook niet echt een leuke situatie om te starten maar alles heeft een reden en ik hoop dat we hierna een frisse start kunnen maken. Ik weet zeker dat dat ook gaat lukken, daar heb ik voldoende vertrouwen in.
Ik vind het alleen heel erg voor die kinderen dat zij nu moeten lijden onder een drie tal domme vrouwen die alleen aan zichzelf kunnen denken. Ze pakken hier de verkeerde mensen mee en dat is gewoon fout!
Ik heb nog steeds veel plannen en er staat al veel op papier aan nieuwe token systemen en dag programma’s voor alle onderdelen van Kwa.mama (De school, Moestuin, Keuken, Tokenshop en Schoonmaken).

We gaan vanmiddag waarschijnlijk even naar het strand bij Blythedale. Daar is namelijk nog iets heel speciaals om te gaan bekijken. Een huis!! Mijn familie gaat verhuizen naar een mega huis vlakbij het strand. Ik ben natuurlijk erg nieuwsgierig hoe het huis er uit ziet. Ik krijg er ook weer een eigen slaapkamer en eigen badkamer maar nu dan ook nog een lounge en groot balkon met zeezicht bij. Klinkt alleen al geweldig dus nu nog zien en het echt gaan geloven.
Ik ga dan volgende week eerst nog een maand naar een andere familie en per november is het de bedoeling dat ik mee verhuis naar het nieuwe huis. Tenzij ik het fijner vind bij de andere familie, dan kan ik ook besluiten daar te willen blijven.

Het weer is hier nu weer wat beter geworden maar nog steeds niet echt warm. De wind maakt het ook kouder dan dat het is. Het is nu rond de 21 graden met strak blauwe lucht en zon.
We gaan hier nu wel richting het regenseizoen dat meestal zo oktober, november en december aanhoudt en daarna start de echte zomer. Ik zie het allemaal wel, wat komt dat komt.

Isiaiah 54

Gisteren ben ik samen met het Noorweegse paar bij Isiaiah 54 Children’s Sancuatary op bezoek geweest.
Isiaiah 54 zit in Durban en vangt kinderen van alle leeftijden op in een groot huis.
Ze hebben het moeilijk op het moment, al 6 weken geen elektriciteit en dat met ongeveer 15 kinderen.
Ze vangen daarnaast ook nog twee meiden op die beide net een baby hebben gekregen.
De kinderen hebben het daar goed en je ziet dat ze happy zijn daar.
Het is een enorm verschil met Kwa.mama. Bij Kwa.Mama zijn de kinderen vies, ziek, krijgen soms maar heel weinig te eten en bij Isiaiah 54 zijn de kinderen schoon, goed verzorgd, krijgen genoeg te eten, spreken Engels etc. Mooi om te zien dat ze het daar goed hebben!

Vandaag is het hier koud, echt koud – Nederlands koud.
Gisteravond al regen en harde wind en voor vandaag is er nog meer regen voorspeld plus dan de kou.
Er was eerst een warmte front waarbij we een dag hadden van ongeveer 30/32 graden en nu in Ć©Ć©n keer gedropt naar 17 graden. Het lijkt dus echt Nederland wel. Gelukkig ben ik er aan gewend als echte Hollander oftewel Dutchman zoals ze dat hier noemen.
Afrikaners noemen ze hier ook wel Dutchman, aangezien de meeste Afrikaners hier een achtergrond hebben van de Hollandse inval lang geleden.

Nog een nieuwtje is dat er vanaf November nog een vrijwilligster uit Nederland komt helpen bij Kwa.Mama.
Ze blijft tot eind februari dus ook een lange periode en kan op die manier Kwa.Mama echt helpen.
AfricaVolunteerKwamama komt aardig van de grond en dat moet nog meer worden.
Ik wil jullie daarom om een gunst vragen. Zouden jullie onderstaand bericht willen delen op facebook of twitter of waar dan ook? Zo dat we meer bekendheid krijgen en de kinderen bij Kwa.Mama meer hulp kunnen bieden.
Alvast heel erg bedankt!!!

We need volunteers for Kwa.Mama Care Centre in South Africa. Please come and help the sweet children of Shakashead. All the information is on our website. Please share this message and spread the word!!!! http://africavolunteerkwamama.wordpress.com/

Dan nu nog een paar schattige foto’s van mijn bezoek aan Isiaiah 54.

DSC_0104

DSC_0105

DSC_0107

DSC_0108

DSC_0111

DSC_0113

DSC_0114

DSC_0122

Nog meer bezoek bij Kwa.Mama

DSC_0079
Tweede werkdag bij Kwa.Mama en weer eentje die heerlijk hectisch verliep.
Net zoals gister zou er weer een school komen met studenten.
Enkel dachten wij dat er rond de 20 zouden komen, dus toen er 60 op de stoep stonden was dat even omschakelen.
De plannen die we hadden waren nu niet echt uitvoerbaar meer want het was te druk en chaotisch.
Hierdoor hadden we eigenlijk een soort zelfde dag als gisteren.
Deze studenten hadden een korte poppenkastshow georganiseerd en ook weer kleurplaten etc. meegenomen.
Daarnaast hadden ze voor elk kind een roze bal en dit vonden ze echt geweldig. Wat wel zo is met deze kinderen, je geeft ze iets als een bal en na een paar is de bal kapot of verdwenen. Die dingen verdwijnen op mysterieuze wijze altijd.
Ze nemen ze mee, gooien ze over het hek, maken ze kapot.
Ze noemen de kinderen RAW of te wel Rauw en dat is echt zo. Deze kinderen kun je op geen enkele manier vergelijken met onze kinderen. Hun leven is zo anders en hier gedragen ze zich ook naar.
Iets dat je moet leren en moet uitvinden naar mate de tijd vordert.

Nu alle problemen met de committee zijn opgelost hebben ze het stokje aan mij overgedragen. Super gaaf dat ze het vertrouwen in mij hebben en aan mij geven, na pas 5 dagen hier te zijn. Enkel ook wel heel spannend voor mij.
Heb er wel heel veel zin in en omdat ik er waarschijnlijk toch elke ochtend zal zijn is het ook goed te doen en kan ik ook proberen echt iets te veranderen.
Er moet zo veel gebeuren en ik ben vandaag begonnen met het maken van een schoonmaak/opruim lijst.
Kwa.Mama ziet er helaas vanwege slecht management de afgelopen twee maanden slecht en vies uit. Dit is het eerste dat moet veranderen want het is nu gewoon ook gevaarlijk op het terrein voor die kleintjes.
Een lijst met duidelijke punten die de staff members moeten aflopen en in deze dagen voor elkaar moeten krijgen. Ik ben heel erg benieuwd hoe dit zal gaan want het zijn lieverds die daar werken maar de meeste zijn zo lui.
Ik zal het zien als ik volgende week weer naar Kwa.Mama ga.

Morgen ga ik niet naar Kwa.Mama maar samen met een stel Noorweegse mensen naar Isiaiah 54.
Dit is een wees/kinderhuis in Durban waar rond de 15 kinderen wonen die om Ć©Ć©n of andere reden niet meer thuis kunnen blijven. Ik had voor mijn komst al contact met Ć©Ć©n van hun werknemers want dat is namelijk een Nederlands meisje dat hier na vrijwilligerswerk is blijven plakken.
De Noorweegse mensen zijn vrienden van Kwa.Mama en op Ć©Ć©n of andere manier is dit zo samen gekomen en zijn zij nu in contact met Isiaiah 54 om ze te helpen. Isiaiah heeft op dit moment bijvoorbeeld geen geld om elecitriciteit te betalen en dat in een huis met 15 kinderen.
Ik zal morgen zien hoe het eruit ziet. De Noorweegse mensen vroegen mij voornamelijk mee om foto’s te maken dus dat zal ik dan ook zeker doen.
Nu zal ik eerst de foto’s van vandaag laten zien.
DSC_0003

DSC_0016

DSC_0033

DSC_0036

DSC_0055

DSC_0059

DSC_0069

DSC_0077

DSC_0098

Eerste werkdag bij Kwa.Mama Care Centre

DSC_0011
Vandaag was mijn eerste echte werkdag bij Kwa.Mama en het was vermoeiend maar geweldig!
Het is een te gekke plek en iedereen die daar naar binnen loopt is meteen verliefd.
Op de plek en op de kinderen.
Dat is mij ook al overkomen en dat gaat nog veel meer mensen overkomen.
We gaan rocken met ons internationale vrijwilligers programma, ze hebben de vrijwilligers zo ontzettend had nodig.
Iedereen die hier komt gaat verliefd worden en Kwa.mama in zijn of haar hart dragen.
DSC_0232
Mijn eerste dag was meteen een speciale want Crawford Highschool kwam met 72 leerlingen om te helpen.
72 leerlingen en 5 leerkrachten + 100 kinderen + 10 staff members, een drukke boel!
Het begon allemaal vrij chaotisch en hectisch.
Toen ik binnenkwam waren alle kinderen als gekke buiten aan het rondrennen.
Het eerste wat ik ze heb laten doen is alle kinderen naar hun eigen klas laten gaan zodat de leerlingen groepjes kinderen konden ophalen.
DSC_0205
Ik heb de Crawford leerlingen verwelkomt en ze de kinderen uit de klas laten halen.
Chaos!!!! Gelukkig waren de leerlingen geweldig en hebben ze het super opgepakt. De kinderen loved it en zaten vast geplakt aan de leerlingen.
Spelletjes spelen, kleuren, knuffelen – de hele ochtend waren de kinderen druk bezig.
Ik was er om alles te coƶrdineren en foto’s te maken. Foto’s heb ik gemaakt, een heleboel.
Het was een hectische dag en heb natuurlijk niet echt een beeld gekregen van een normale dag zoals dat nu routine is bij Kwa.Mama. Dat komt nog wel en ook vandaag heb ik alweer zo veel gezien dat veranderd kan worden.
Alle proberen met de committee zijn opgelost en nu gaan we echt opbouwen en ik mag er een onderdeel van zijn. Een groot onderdeel! Ik kan niet wachten totdat alles op zijn plek gaat vallen en Kwa.Mama gaat lopen als een trein.
DSC_0018

DSC_0031

DSC_0060

DSC_0085

DSC_0093

DSC_0119

DSC_0125

DSC_0158

DSC_0164

Eerste dagen in Zuid Afrika

Sleepy boyDe tijd vliegt en ik heb het idee als of ik al weken in Zuid Afrika ben. Goed teken toch?
Ik vind het hier tot nu toe geweldig en heb het erg naar mijn zin. Voel me gewoon echt al thuis en dat na maar een paar dagen.
Heel fijn gevoel is dat en het maakt het ook veel makkelijker om van mijn eigen vertrouwde thuis weg te zijn.
Dit is pas mijn 4de dag hier en ik heb al zo veel gedaan en gezien dat ik bijna niet weet waar te beginnen dus dan maar gewoon per dag.

De vrijdag kwam ik aan op het vliegveld en kreeg meteen een warm welkom van de familie waar ik nu verblijf.
Na een korte rit kwam ik aan in mijn nieuwe thuis.
Een mooi huis, gelijkvloers en met een prachtig uitzicht. Nu heb je denk ik vanaf bijna alle huizen hier wel een prachtig uitzicht want het is hier gewoon heel erg mooi. Als het helder weer is kan ik zelfs de zee zien vanaf het terras.
De hele avond veel gepraat en kennisgemaakt en dat liep gelijk heel soepel en fijn.

Zaterdag begon de ochtend met een rugby game. Paul de man des huizes is een grote rugby fan en Zuid Afrika speelde tegen Nieuw Zeeland. Als een echte nieuwe Zuid Afrikaan moest ik natuurlijk kijken. Veel bloed, gebroken botten en ook nog verloren. Mooie eerste Zuid Afrikaanse rugby ervaring.
Daarna hebben we wat boodschappen gedaan en ben ik samen met Frieda bij een aantal bestuursleden van Kwa.mama langs geweest om kennis te maken en formulieren te laten ondertekenen voor een meeting. Iedereen was heel aardig en is blij met mijn komst.
Bij thuiskomst stond de braai al aan en kon mijn tweede Zuid Afrika experience beginnen. Heerlijk gegeten en ik denk dat ik nog wel veel vaker zal gaan braaien want blijkbaar doen ze dat hier nogal vaak. Braai is eigenlijk een soort BBQ maar dan net anders en lekkerder vind ik.
Na het eten zijn we nog even naar het strand gereden voor een korte wandeling. Surfers bezig gezien, tussen de witte haaien. Er zwemmen hier heel veel witte haaien dus je moet echt oppassen waar en wanneer je verder de zee in gaat. Gelukkig is er tot nu toe nog nooit iemand opgegeten hier dus ik hoef me nog niet echt zorgen te maken dat ik straks eindig als haaien voer.

Zondag rustig aangedaan, nog weer wat boodschappen gedaan en op walvis jacht. Op facebook stond dat er walvissen waren gespot en daar gingen wij op af. Het was zo ontzettend gaaf! Waarschijnlijk waren het Orka’s en we hebben er wel een stuk of 6 zien spelen, springen, splashen. Het is redelijk ver van de kust maar toch hadden we op een punt heel goed uitzicht op twee orka’s die enorm aan het springen waren. Ik vind dat zo geweldig mooi.
Ga het vast nog vaker zien en er schijnen hier ook veel dolfijnen te komen. Het heet hier natuurlijk ook niet voor niets Dolphin Coast.

Maandag ben ik in de ochtend mee geweest naar hun kantoor.
Ze hebben net een nieuw bedrijf geopend, DC steel. Een bedrijf dat staal bewerkt en verkoopt.
Niet veel bijzonders gedaan. Ben nog wel van een stoel gevallen waardoor ik nu een pijnlijk stuitje heb. Heerlijk dom was dat!!
In de middag was er een meeting van het bestuur bij Kwa.Mama en ik ben natuurlijk mee geweest.
Mijn eerste bezoek aan Kwa.Mama en ik ben nu al helemaal verliefd.
De meeting liep niet helemaal zoals gepland maar gelukkig is het nu weer zo goed als opgelost. Ik was er niet bij maar was gezellig aan het kletsen met een meisje van de staff.
Heel lief en leuk meisje dat meteen al vroeg om hulp van mij met haar Engels en bij het lesgeven, dus de wil is er al!! Iedereen daar is erg lief en hartelijk. De taal is wel een barriĆØre maar gelukkig zijn er een aantal staff leden die wel redelijk Engels spreken en die dan als tolk kunnen dienen. Als alles weer helemaal op orde is dan gaan we rocken bij Kwa.Mama. Ik voel het en ga er helemaal voor. Ik heb nu al zo een aantal kleine dingen gezien die makkelijk anders kunnen en toch al voor verbetering kunnen zorgen. Het zal allemaal tijd gaan kosten maar ik heb mijn notebook en ik schrijf alles op wat mij opvalt en wat voor ideeĆ«n ik heb en dan gaat het goed komen.
Muur
Vandaag nog een soort van vrije dag. Rustig aan, mijn blog bijwerken, ga zo meteen proberen expeditie robinson te kijken. Even relaxen. Ben wel heel even langs geweest bij Kwa.Mama omdat we ze moesten informeren over morgen. Dus hier en daar wat knuffels uit kunnen delen en de speciale Zulu handshake geoefend. Ze geven hier een hand en daarna moet je je duimen tegen elkaar aan wrijven. De eerste twee keer snapte ik er natuurlijk niets van maar ik ga het vast leren.
Morgen komen er rond de 80 17/18/19jarige High School studenten om te helpen bij Kwa.Mama.
Mijn eerste echte dag is meteen een duik in het diepe maar ik ben er dan voornamelijk voor het maken voor de foto’s en het coƶrdineren. Ze zijn er alleen de ochtend en schijnen heel erg goed voorbereid aan te komen met allemaal geplande activiteiten voor de kinderen. Echt heel erg leuk en een mooie start van mijn tijd bij Kwa.Mama.
Class rooms

Dubai – Groot, Groter, Grootst – 2

Mijn tweede dag in Dubai bracht ik in de ochtend door in het zwembad van het hotel.
In de middag ging ik op Woestijn Safari.
Met 4wd de woestijn in waar we eerst 40 minuten een soort achtbaan na probeerde te doen.
Was blij dat ik voorin zat en een reistabletje had genomen want het ging er heftig aan toe.
Het was wel erg gaaf en bizar hoe ze op die manier kunnen rijden en die auto recht kunnen houden.
Na ons achtbaan ritje kwamen we aan bij het kamp.
Hier kon je kameel rijden, sandboarden, henna tattoo laten zetten, er waren twee dansshows en een BBQ.
Ik vond het een geslaagde tour en door de wind in de woestijn was het qua tempratuur ook een stuk aangenamer dan in de stad.
Terug in het hotel heb ik gedoucht en daarna mijn koffer weer ingepakt.

De volgende dag vloog ik naar Zuid Afrika.
Helaas niet in de airbus A380 maar dit vliegtuig was ook prima.
Hij zat niet vol en daarom mocht ik verhuizen naar een plek bij de nooduitgang en had ik ook nog een vrije stoel naast mij.
Ideaal!
De vlucht was iets minder prettig want veel turbulentie en ik werd er een beetje lucht ziek van.

Nu dan nog de foto’s van de desert safari.
Dan is mijn Dubai Story klaar en ga ik verder met mijn Zuid Afrika verhalen.
DSC_0003

DSC_0010

DSC_0042

DSC_0056 (2)

DSC_0068 (2)

DSC_0074

DSC_0081 (2)

DSC_0085 (2)

DSC_0095

DSC_0097 (2)

Dubai – Groot Grootser Grootst – 1

Vanuit Zuid Afrika mijn eerste Dubai verhaal.
Dubai is Groot, Groter, Groots, Bizar en Warm.
Het lijkt wel of alles nog weer groter moet zijn dan de rest en weer een record verbreken.

Het begon al met het vliegtuig, de airbus A380. Het nieuwste en grootste passagiersvliegtuig en het was inderdaad groot!
Wel heel erg comfortabel en je hebt ook echt meer ruimte in dit vliegtuig.
Ik kwam om middernacht aan dus ik ben bij aankomst in mijn hotel vanuit de douche zo mijn bed ingedoken.
Volgende dag beetje bijgeslapen en in de middag had ik een City Tour.
Langs alle highlights van Dubai, het was heel interessant maar ik zou echt niet in Dubai willen wonen.
Zo groot, zo bizar, zo warm, zo druk en ik vond het op sommige plekken na niet heel aantrekkelijk.
Na de tour ben ik nog richting Dubai Mall, Burj Khalifa (Het hoogste gebouw ter wereld) en de fonteinshow geweest. Dat winkel centrum is zo groot en heeft o.a. een aquarium, ijsbaan en waterval naast duizenden winkels.
De fonteinshow was heel erg gaaf en ik ben blij dat ik die gezien heb.

De volgende dag ben ik in de ochtend gaan zwemmen in het roof top zwembad van het hotel.
Het uitzicht was hier helaas niet zo heel mooi maar toch gaaf om op een dak te zwemmen.
In de middag had ik een desert safari maar daar zal ik jullie in een andere blog meer over vertellen.

Nu eerst maar de foto’s van mijn eerste dag!

DSC_0018

DSC_0023

DSC_0031

DSC_0037

DSC_0071

DSC_0081

DSC_0086

DSC_0091

DSC_0096

DSC_0105

DSC_0112

DSC_0117

DSC_0135

DSC_0143

DSC_0149

DSC_0154

DSC_0164

Welkom in Zuid Afrika

Eindelijk heb ik voet op Zuid Afrikaanse bodem gezet.
Gister om 16.45uur landde mijn vliegtuig op King Shaka Airport en na een gezellig praatje met de douane (Ja, echt gezellig. Deze vrouw was super aardig en wou graag naar Nederland verhuizen.) kon ik mijn koffer van de band afhalen.
Frieda stond mij al op te wachten en het voelde meteen goed.
Heel fijn!
Na een korte rit aangekomen in het huis waar ik de komende paar weken in elk geval zal verblijven.
Vandaag al een aantal mensen ontmoet en iedereen is erg aardig.
Voor nu vooral even rustig aan, acclimatiseren en genieten van al het spannende dat er staat te gebeuren.
Zo meteen al mijn eerste echte Braai en vanmorgen heb ik al rugby gekeken, Ik ben dus al een echte Zuid Afrikaan aan het worden.
Ik ga het daarom nu ook kort houden en zal jullie vandaag, morgen en de komende dagen op de hoogte houden en ook nog alles vertellen over Dubai. Want Dubai was bizar, groot en warm.
Tot snel!!!

D-Day

Vandaag is de dag dat ik vertrekken mag.
He, dat rijmt!
Vandaag vertrek ik naar Dubai en ik ben zenuwachtig.
Op zulke momenten heb ik altijd een dubbel gevoel.
Een gevoel van heeeel veeeel zin er in hebben en er helemaal klaar voor zijn.
Maar ook een gevoel van waarom moet ik nou zo nodig weer zo ver weg en lang van huis?
Gelukkig is dat laatste gevoel altijd maar van korte duur maar het is er toch vaak wel even.
Zenuwen dus en dat mag ook best vind ik.

Ik vlieg vanmiddag om 15.30uur naar Dubai.
In 6.5 uur vlieg ik naar een ander continent en sta ik in een totaal ander land.
Dat vliegen maakt mij ook extra zenuwachtig want dat is nog steeds niet mijn hobby.
Ik kom dan om 23.59 uur Dubai tijd aan (Het is daar twee uur later) en heb een transfer geboekt naar mijn hotel. Midden in de nacht heb ik geen zin meer om een bus of metro te zoeken, dus lekker makkelijk een transfer.
Ik blijf 3 nachten – 2 dagen in Dubai en vlieg dan vrijdagochtend door naar Durban.
Deze vlucht is toch nog weer zo’n 8,5 uur dus ik mag weer heel wat vlieg uurtjes gaan maken.

Ik zal weer van mij laten horen als ik in Zuid Afrika aangekomen ben.
Hoe, wat en wanneer weet ik nog niet want geen idee hoe het gaat lopen!