Hello Fresh box

DSC_0233
Op internet had ik al eens gelezen over Hello Fresh.
Hello Fresh is een bedrijf dat boxen met ingrediënten voor een complete maaltijd thuis bezorgd.
Je kunt kiezen voor een box met 3 of 5 maaltijden en er is een original en een veggie box.
De Original box bevat zowel vis, vlees als vegetarische gerechten.
Ze hebben ook nog een fruit box waar zoals de naam al doet vermoeden fruit in zit.
Het is een erg leuk concept en ik mocht het uitproberen.
DSC_0234
Ik kreeg een original box in huis met 3 maaltijden.
Een vlees, vis en vegetarisch gerecht. Heerlijk die afwisseling!
Het waren ook leuke en originele recepten. www.hellofresh.nl

De eerste avond hebben we de roti uitgeprobeerd.
Ik maak zelf regelmatig roti en die is zo lekker dat deze roti wel een beetje tegenviel.
Het was zeker erg lekker maar het was geen roti roti zoals je dat kent uit de Surinaamse keuken.
Wij vonden het allemaal niet voldoende gekruid dus onze eigen potjes kwamen er nog even bij kijken.
Het was wel een originele versie met tomaat en creme fraiche en het is leuk om een recept dat je heel goed kent eens op een andere manier te eten.
DSC_0238
De tweede avond stond er venkelstampot met semi gedroogde tomaatjes en scholfilet op het menu. Dit recept was ik zelf erg huiverig voor. Venkel vind ik altijd echt zo’n drop smaak hebben en ik ben er geen fan van.
Tijdens het bakken van de venkel kwam die anijs/droplucht al naar boven en ik vreesde voor het ergste.
Niets is minder waar. Dit gerecht was echt heel lekker en ik denk eigenlijk mijn favoriet van deze week. Er zat veel smaak aan maar de dropsmaak was niet meer terug te proeven. De vis erbij was ook erg lekker, ook al was die wel helemaal uit elkaar gevallen tijdens het bakken.
DSC_0240
Het laatste gerecht was gegrilde groente met couscous en citroenkip.
Nou hebben wij geen grill pan dus bij ons was het gewoon gebakken groente maar dat zal vast niet al te veel uitgemaakt hebben. Ook dit gerecht vond ik net als de roti te weinig gekruid. Het zou goed kunnen dat ik altijd alles zo sterk kruid dat het dan al snel flauw is maar dit heb ik eigenlijk nooit zo gemerkt tot nu.
Het gerecht was wel erg lekker en de citroen paste er erg goed bij.
DSC_0242
Al met al was dit een geslaagde proeverij van gezonde gerechten.
Hello Fresh werkt met verse en veel al biologische producten.
Het was ook echt een cadeautje om de box open te mogen maken.
DSC_0236
Je komt ongeveer uit op 5 euro per persoon per gerecht, niet goedkoop maar zeker ook niet overdreven duur.
Zeker als je kijkt naar de producten die je krijgt.
Deze box is volgens mij ideaal als je full time werkt en toch graag vers en gezond wilt blijven eten.
De recepten zijn anders dan anders maar wel makkelijk en snel klaar te maken.
Met zo’n box ben je dus na je werk zo klaar en heb je toch een gezonde maaltijd op tafel.
Voor mij is het nu eigenlijk een soort overbodige luxe en ik vind het boodschappen doen zelf vaak ook gewoon leuk.
Lekker door de winkel lopen en kijken wat je gaat koken.

Backpacken in Mozambique

Zijn er hier mensen die in Mozambique hebben rondgereisd?
Met mijn reis naar Zuid Afrika ben ik ook nog steeds aan het kijken naar de andere dingen die ik er wil gaan zien en doen. Zelf backpacken is vaak goedkoper dan een tour en ik ben nu naar de opties in Mozambique aan het kijken.
Dus ik ben erg benieuwd of iemand ervaring heeft met Backpacken in Mozambique.

Mozambique lijkt mij een geweldig land maar het is nog niet zo heel erg ontdekt door toeristen dus het reizen is er heel veel lastiger dan in bijvoorbeeld Zuid Afrika.
Ik zat zelf te denken om in elk geval naar Maputo, Inhambane/Praia do Tofo en Vilanculos te gaan.
In Vilanculos wil ik dan zeker een dhow safari doen naar de Bazaruto Archipel.
Het liefste zou ik nog verder noordelijk gaan richting Pemba en de Quirimbas Archipel maar dat is met openbaar vervoer volgens mij helemaal een crime dus is waarschijnlijk geen optie.

Iedereen met ervaring in Mozambique is welkom om een reactie achter te laten.
Over de plaatsen, dingen om te zien en te doen en natuurlijk het alleen rondreizen.

Om alvast in de stemming te komen hieronder een paar mooie plaatjes.

Moz moz1 PhotoELF Edits: 2012:06:08 --- Batch JPG Compressed YUV444 EXIF 85 % MDG Mozambique HIV moz4

Blog 3 – Krakau – Auschwitz

DSC_0166Mijn laatste blog over Krakau zal ik besteden aan Auschwitz.
Een bezoek aan Auschwitz-Birkenau is indrukwekkend, interessant en heel bijzonder.
Ik weet nu 1.5 week later nog steeds niet precies wat ik er van moet denken en vooral wat ik erbij voel.
Tijdens de tour heb ik mij enorm afgesloten want als je alles binnen laat komen dan krijg je een enorme klap en zou je volgens mij niet meer normaal daar rond kunnen lopen.
Ik zag dit bij eigenlijk alle mensen gebeuren.
Hierdoor heb ik er wel een apart gevoel aan over gehouden want doordat ik op dat moment bij mij niet serieus heb door laten dringen dat daar 1,1 miljoen mensen zijn vermoord blijft het een beetje een grijs gebied qua gevoel.
Het is gewoon zo bizar en niet te geloven wat daar is gebeurd.
Heel stom kreeg ik bijna een soort van bewondering voor de nazi’s dat ze dat daar hebben kunnen doen. Uiteraard geen positieve bewondering maar wel over het feit dat ze 1,1 miljoen mensen hebben kunnen vermoorden zonder dat de wereld er van af wist of er iets direct tegen deed. Waarom zijn al die mensen mee gegaan tijdens die deportaties? Wat een macht moeten die mensen gehad hebben. Bizar, Bizar, Bizar en zo onwerkelijk. Alleen is het wel echt gebeurd en dit mag nooit vergeten worden.

We vertrokken vanuit Krakau met een grote toeristenbus.
Hier begon voor mij eigenlijk al het afsluiten.
De hele tijd heb ik bijna een soort slecht schoolreisje gevoel gehad en dit kwam mede doordat er zo ontzettend veel toeristen waren. Overal waar je keek zag je toeristen lopen.
Op zich geen slecht gegeven want wat daar gebeurd is moet levend blijven en dat kan alleen als er mensen blijven komen en de overblijfselen zien. Enkel toeristen die staan te poseren voor de poort van Arbeit macht frei of de gaskamer daar kan ik echt niet bij met mijn hoofd. Ik had daar best veel moeite mee. Leuk souvenirtje voor thuis? Aan iedereen laten zien dat jij in die gaskamer hebt gestaan? Een gaskamer waar 2000 mensen per keer vermoord werden? Nee, dat begreep en begrijp ik nog steeds niet.
Ik heb er dan ook bewust voor gekozen daar geen foto’s te maken. Ook van de vele persoonlijke items van de mensen heb ik geen foto’s gemaakt.
Uiteraard heb ook ik foto’s gemaakt want het is ook zeker een soort van bewijs. Misschien laat ik ze ooit wel aan mijn kinderen zien en vertel ik over wat ik daar heb gezien. Het verhaal moet doorverteld worden.
Enkel had ik voor mijzelf heel erg het gevoel dat ik niet van alles foto’s wou maken. Zo kon ik ook geen foto’s maken binnenin de gaskamer. Het enige wat ik daar kon denken was, ik wil naar buiten! Een enorm beklemmend gevoel overviel mij daar, kijkend omhoog naar de gaten waar het dodelijke gas naar binnen werd gegooid.

In de bus kregen we een 50 minuten film te zien over de bevrijding van het kamp door de Russen.
Interessante maar verschrikkelijke film om te zien.
Hierna kwamen we aan in Auschwitz 1.
Van Auschwitz 1 staat nog redelijk veel gewoon overeind omdat de nazi’s daar niet alles plat hebben gebrand. Ze hebben hier een museum van gemaakt. In elk blok, dat vroeger een barak was, is een onderdeel van het museum. Zo is er een blok waar je verschillende persoonlijke items van slachtoffer kunt zien. Koffers, brillen, kleding maar het meest indrukwekkendste voor mij was wel het haar. Een hele kamer vol met haar. Hier mocht ook geen foto van gemaakt worden maar dit was de enige plek waar dat verboden was.
We kregen een rondleiding door het museum.
Deze rondleiding werd gedaan door een vrouw die een persoonlijke band had met Auschwitz. Haar schoonvader heeft Auschwitz overleefd en zij had hem beloofd daar op een dag te gaan werken. Dit gaf wel een extra dimensie aan haar verhaal. Ze had er in elk geval echt een band mee en was niet zo maar een gids die haar verhaaltje vertelde. Ik was er op een speciale dag want het was precies 73 jaar geleden dat de eerste gevangenen naar Auschwitz werden gebracht.
Na Auschwitz 1 gingen we op weg naar Auschwitz-Birkenau.
Birkenau is eigenlijk het echte vernietigingskamp zoals wij dat kennen uit de verhalen en films. Hier zijn de massa moorden uitgevoerd op voornamelijk de Joden.
Birkenau hebben ze helemaal in originele staat gelaten maar er is niet heel veel meer van over. De Nazi’s hebben geprobeerd om zo veel mogelijk bewijs te slopen en te verbranden. Er staat nog genoeg overeind om een beeld te krijgen van hoe het daar moet zijn geweest en hoe verschrikkelijke groot het was.

Het was een indrukwekkend bezoek en ik ben toch blij dat ik dit met eigen ogen heb gezien.
Ik heb altijd de behoefte gehad om er eens te gaan kijken. Ik weet niet eens waarom dat was.
Het was heftig maar het is iets dat bewaard moet blijven en dat door verteld moet worden.

DSC_0114 DSC_0117 DSC_0119 DSC_0124 DSC_0140 DSC_0141 DSC_0143 DSC_0145 DSC_0147 DSC_0156 DSC_0159 DSC_0160 DSC_0163 DSC_0169

Armoede

Bloedarmoede
De laatste tijd hoor je veel over armoede in Nederland.
Mensen worden armer en de crisis wordt door bijna iedereen in de portemonnee gevoeld.
De armoede in mijn portemonnee of op mijn bankrekening valt gelukkig nog erg mee maar helaas is vandaag wel gebleken dat ik armoede in mijn bloed heb.
Bloedarmoede, of te wel Anemie, of te wel Ijzer tekort.
Het is een ander soort armoede, eentje die gelukkig met een ijzer drankje weer aardig goed op te lossen is.
Vervelend is het wel!
Het verklaard wel een hoop van mijn klachten dus als die verdwijnen met de behandeling dan ben ik een blij mens.
Waar dit weer vandaan komt is natuurlijk de vraag.
Op één of andere manier lijkt mijn lichaam nogal moeite te hebben met het opnemen van o.a. vitamines of zoals nu ijzer.
Gelukkig hebben we daar tegenwoordig pilletjes, drankjes en injecties voor.
Het is vervelend om weer een medicijn aan mijn verzameling toe te moeten voegen maar als het maar iets verbetering oplevert dan ben ik er al blij mee en zal ik met een glimlach 2x per dag mijn ijzer drankje nemen.

Blog 2 – Krakau – De zoutmijn

Vlakbij Krakau heb je een grote zoutmijn.
Van te voren werd dit mij door een aantal mensen aangeraden dus ik moest daar heen.
Je gaat tot 135 meter onder de grond en dat is best bizar.
Je hebt het niet echt in de gaten en je moet er ook niet te veel over nadenken want dan word je spontaan claustrofobisch.
Alles in de mijn is van zout, je kunt ook aan de muren likken en dan proef je dus echt het zout.
De mijnwerkers die hier vroeger aan het werk waren leefde een aantal jaar langer dan diegene die boven de grond werkte. Dit tot tegenstelling tot de mijnwerkers die in bijvoorbeeld een kolenmijn moesten werken want dat was verre van gezond.
De zoute lucht in de mijn is erg gezond en zorgde er voor dat ze ouder werden.
Op 135 meter diepte is ook een sanatorium voor longpatiënten.
In plaats van hoog op een berg gaan de mensen daar diep onder de grond. Misschien moet ik het toch eens proberen?
Er zijn heel veel gangen, ik geloof 240 km aan gangen in de hele mijn. Je kunt ook nog veel dieper dan dat de toeristische route gaat.
De toeristische route is ongeveer 3 km lang en bestaat uit gangen en een heleboel kamers.
Er is zelfs een grote kapel waar diensten gehouden worden en er is een balzaal.
Er zijn verschillende mogelijkheden om bijvoorbeeld te trouwen of een feest te houden in de zoutmijn.
Het was een hele ervaring en leuk om eens van binnen gezien te hebben.
Ik zou er niet snel nog een keer heen gaan maar voor zo’n eerste keer in een mijn was dit heel leuk om te zien.
De foto’s zijn niet allemaal even mooi omdat het daar beneden erg donker is op sommige plekken.
Toch zitten er wel een aantal goede bij die een mooi beeld geven hoe het er daar beneden uit ziet.

DSC_0172 DSC_0179 DSC_0183 DSC_0186 DSC_0188 DSC_0190 DSC_0199 DSC_0214

Blog 1 – Krakau

Vandaag Blog 1 van de Krakau serie.
Vandaag ga ik in op de stad zelf, de walking tours die ik daar gedaan heb en Schindler’s factory museum.

Krakau is echt een geweldige en veelzijdige stad met een geweldig oude stad.
Ik ben erg geïnteresseerd in geschiedenis en vind oude steden dan vaak ook een stuk interessanter dan nieuwe en moderne steden.
Krakau is tijdens de tweede wereldoorlog bespaard gebleven van bombardementen omdat de Nazi’s het zagen als een voormalige Duitse stad en dus als hun eigendom. Dit heeft er voor gezorgd dat de oude stad volledig bewaard is gebleven.

Ik heb twee walking tours gedaan, eentje in de Oude stad en eentje in de Joodse buurt en het voormalig Ghetto.
Deze tours deed ik met Free Walking Tour.
De naam zegt het al, een gratis wandel tour.
De gidsen doen dit gratis maar hopen uiteraard na de tour wel op een fooi, enkel is dat niet verplicht dus je kunt dit zelf achteraf bepalen.
De gidsen moeten een opleiding afgerond hebben en zijn dus ook echt op de hoogte van alle interessante weetjes en feitjes van Krakau.
Mijn voorkeur ging uit naar de Joodse buurt maar ook de oude stad was erg interessant.
Het is wel echt een walking tour dus dit betekend dat er ook daadwerkelijk veel gewandeld wordt. Dit merkte ik aan het einde van de dag ook behoorlijk aan mijn voeten die echt enorm pijn deden. Als je dus zo’n tour wilt doen, doe goede schoenen aan!

Schindler’s factory museum mocht ook niet ontbreken in mijn programma en ik ben daar mijn laatste middag in Krakau nog heen gegaan. Ik moet bekennen dat het museum mij een beetje tegenviel. Het ging niet zo zeer over Schindler en wat hij heeft gedaan maar het is een algemeen museum over de tweede wereldoorlog in Krakau. Zeker nog steeds erg interessant maar ik had daar inmiddels tijdens o.a. de tour door de Joodse buurt en het voormalig Ghetto al erg veel over gehoord en was dus al behoorlijk goed op de hoogte. Het was wel een erg mooi opgezet museum met veel foto’s en verhalen van mensen die het mee hadden gemaakt. Wel was het kantoor van Schindler te bekijken en de beroemde toegangspoort was ook te bewonderen.

Al met al ben ik erg te spreken over de stad Krakau en ik kan mij wel voorstellen er nog eens een keer heen te gaan.
Nu volgen de foto’s van de stad en het museum.
Het zijn er weer een heleboel dus neem rustig de tijd om ze te bekijken!

DSC_0001 DSC_0006 DSC_0013 DSC_0019 DSC_0025 DSC_0027 DSC_0043 DSC_0050 DSC_0056 DSC_0059 DSC_0064 DSC_0069 DSC_0073 DSC_0083 DSC_0085 DSC_0089 DSC_0090 DSC_0093 DSC_0095 DSC_0096 DSC_0101 DSC_0105 DSC_0215 DSC_0218 DSC_0224 DSC_0225

Simbo vakantiekampen – Het rooster

2889c88b6311feb247730162b736f255_simbo%20logo
Jaa, daar is die dan! Het langverwachte rooster voor de zomer.
Deze zomer ga ik twee vakantiekampen begeleiden voor Simbo.
Ik heb geluk gehad want beide kampen komen uit mijn lijstje van voorkeuren, Yes!

12 juli vertrek ik voor 10 dagen naar Eastbourne in Engeland voor een taalvakantie.
Tijdens deze vakantie zullen de kids de Engelse taal leren (En nee ik hoef geen les te geven, daar hebben we Engelse docenten voor) en natuurlijk veel leuke activiteiten doen.
Als het goed is staat er zelfs een dagje Londen op het programma.
Ik weet nog niet welke leeftijd ik hier ga begeleiden want op 12 juli vertrekken er drie leeftijdsgroepen naar Eastbourne.
Deze reis stond op nummer 1 van mijn voorkeuren lijstje dus je begrijpt dat ik hier erg blij mee ben!
Het gaat om deze vakantie – Eastbourne Taalvakantie

Dan ga ik 27 juli ook nog 7 dagen een kamp begeleiden en deze keer blijf ik in Nederland.
Deze vakantie stond ergens onderaan op mijn voorkeuren lijstje maar toch ben ik er heel blij mee want het is een hele unieke vakantie.
Ik ga dan namelijk een dierentuinvakantie begeleiden waarbij de kinderen (en ik dus ook) een kijkje achter de schermen krijgen in het Ouwehands Dierenpark in Rhenen. Hoe gaaf is dat?
Het is ook nog eens een hele leuke dierentuin met o.a. het Berenbos en een Zeeleeuwen show dus ik denk dat ik mij daar wel ga vermaken.
Naast het programma in de dierentuin gaan we natuurlijk ook leuke spellen spelen en een keertje zwemmen. Ik ga de groep 10-13 jaar begeleiden, erg leuke leeftijd.
Het gaat om deze vakantie – Ouwehands Dierenpark dierenvakantie

Het duurt nog even voordat ik aan de slag ga.
Dat is wel jammer want ik was al beschikbaar vanaf eind juni en nu start ik pas midden juli maar goed dan heb ik nog even tijd om te relaxen en andere leuke dingen te doen en wie weet hebben ze mij last-minute nog ergens nodig.

Back Home

Na een paar dagen blog stilte omdat ik in het geweldige Krakau verbleef ben ik er weer.
De foto’s van Krakau ga ik straks allemaal uitzoeken en selecteren en dan zal ik ze natuurlijk aan jullie showen.
Het zullen wel weer meerdere blogjes gaan worden want ik heb veel gezien en gedaan.
Krakau is echt een geweldige stad waar onwijs veel interessante dingen te bekijken zijn.
De geschiedenis die in die stad hangt is overweldigend en daar ik hou enorm van, ik kan daar echt van genieten.
Het waren een paar gave dagen en het hostel waar ik verbleef maakte mijn stedentripje compleet!
Heel snel zullen er blogs volgen over mijn verblijf in Krakau.

Voor ik naar Krakau vertrok was ik nog langs geweest bij de vampiers om bloed af te geven.
Ik heb geen Malaria maar had dat ook niet echt verwacht. Dit kreeg ik dezelfde dag nog te horen dus dat was wel netjes.
Helaas is mijn andere bloed op mysterieuze wijze van de aard bodem verdwenen dus verder geen uitslagen voor mij.
Ik mag morgen weer even langs komen om wat buisjes met bloed te vullen.
Heel fijn, NOT!

Als het goed is krijg ik vandaag mijn rooster van Simbo over welke kinderkampen ik ga begeleiden.
Heel spannend! Waar zal ik ingedeeld worden? Mag ik naar het buitenland of blijf ik in NL? Ben ik ingedeeld bij één van mijn voorkeuren? Welke leeftijden krijg ik in mijn groep? Nou een heleboel vragen die hopelijk vandaag beantwoord gaan worden.

Ik kom snel weer bij jullie terug met nieuwe updates!

Garfield pleister

Vanmorgen voor de zekerheid toch even langs de huisarts geweest. Wou al een paar weken een bloedtest aanvragen en zo kon ik het mooi combineren met het feit dat ik nog steeds niet top fit ben.
Na een kort gesprekje en onderzoekje ging ik dan ook de spreekkamer uit met een bloedtest voor o.a. mijn schildklier en malaria.
Malaria? Ja, ze wilt me toch testen op malaria.
Nu is het zo dat Malaria in principe niet voorkomt in Tunesië maar het is wel Afrika en iemand die uit Afrika terugkomt met koortspieken wordt al snel verdacht van Malaria.

Op naar de bloedzuigers, na eerst 3 buisjes normaal bloed gegeven te hebben blijkt dat je voor de malaria test een ander soort bloed nodig hebt. De malaria parasieten zitten meer in de kleine/smalle uithoeken van je lichaam zoals in je vinger. Een vinger prikje dus maar wel eentje waarbij ze een paar minuten de bloed druppels uit mijn vinger moest knijpen om twee kleine buisjes te vullen.
Als kerst op de taart kreeg ik een mooie Garfield Pleister. Ik ben waarschijnlijk heel flink geweest!image

Alles bij elkaar voel ik mij gelukkig wel wat beter en heb daarom besloten om wel naar Krakau te gaan. Ik ga alleen dus kan zelf beslissen wat ik ga doen, hoeveel ik wil en vooral kan lopen, wanneer ik een uurtje op een terras ga zitten etc.. Omdat het dus helemaal aan mij is, durf ik het wel aan om te gaan. Het wordt er ook nog eens prachtig mooi weer dus dat gaat helemaal goed komen.
Heb er heel veel zin in.
Ik vlieg morgen om 15.15uur met Ryanair naar Krakau en moet dan nog een klein stukje in de trein naar het centrum. Ik ben nu nog wat meer aan het kijken wat ik echt wil zien en doen en dat is een heleboel. Ik zal waarschijnlijk keuzes moeten gaan maken maar als het me heel goed bevalt en ik meer wil zien dan heb ik een mooi excuus om nog eens terug te gaan.

Tunesië – De markt van Nabeul

Mijn 3de en laatste blog heeft even op zich laten wachten. Ik was/ben weer ziek en dat gooide zoals altijd weer eens roet in het eten. Het stomme is alleen dat ik deze keer geen idee heb waar het vandaan komt en dat is erg frustrerend.
Onverklaarbare koorts, heel erg moe en een beetje pijn in mijn lijf zijn eigenlijk de enige symptomen die mij vertellen dat ik ziek ben maar wat het is? I don’t know en dat is zo irritant.
Het maakt ook dat mijn trip naar Krakau in gevaar komt want die is woensdag al.
Ik wil morgen beslissen of ik wel of niet kan gaan en op dit moment ben ik in zo’n grote twijfel dat ik totaal geen idee heb.
Overleven zal ik mijn tripje vast wel maar of ik er dan volop van kan genieten? En hoe goed of slecht kom ik na die dagen dan weer thuis?
Het is zo ontzettend moeilijk en dit is niet de eerste keer dat ik met zulke keuzes wordt geconfronteerd, dan is dit nog best een gemakkelijke ten opzichte van al die andere.
Ik merk wel dat ik het er zelf steeds moeilijker mee krijg om altijd maar weer zulke keuzes te moeten maken en dat is niet al te best. Aangezien dit gewoon mijn leven zal zijn.
Alleen ga ik nu een totaal andere blog schrijven en dat was niet mijn bedoeling dus terug naar Tunesië.

Dit laatste blogje van Tunesië zal jullie foto’s laten zien van de markt van Nabeul. Nabeul was een stad dat ongeveer 30km van ons hotel af lag. Hier is elke vrijdagochtend een grote markt en er was ons verteld dat het heel lokaal zou zijn.
Dat lokale viel nogal tegen want ook hier weer de bekende souvenirs maar ik heb mij er als nog erg goed vermaakt en mijn ogen uitgekeken. Die sfeer die er hangt is wel erg leuk.
Van te voren had ik veel verhalen gelezen en gehoord over dat de mensen in Tunesië zo opdringerig en onvriendelijk waren. Ja, ze zijn opdringerig maar dit heb je volgens mij in al die landen maar onvriendelijk vond ik ze bijna nooit. Het is ook maar net hoe jij met ze om gaat en ik had een hele goede negeer modus die perfect werkte!

De foto’s zijn allemaal gemaakt op de markt van Nabeul. Dit was mijn laatste blog over Tunesië maar er volgen vast meer blogs van reizen die ik maak. Ergens diep van binnen hoop ik nog steeds dat dat Krakau zal gaan zijn maar of dat nu haalbaar is weet ik niet.
DSC_0230 DSC_0233 DSC_0234 DSC_0236 DSC_0237 DSC_0242 DSC_0245 DSC_0247 DSC_0248 DSC_0251