Afgelopen woensdag zat ik een dagje in het AMC. Door de MDL-arts was er een MRI-scan ingepland om mijn darmen weer eens te bekijken.
Ze wou met name kijken of de vernauwing die toen in Zuid Afrika geconstateerd is er nog steeds zit en waar dan precies en hoe erg is die vernauwing dan nu nog.
Als ze dat goed bekeken hebben dan krijg ik een coloscopie waarbij ze met een ballon proberen die vernauwing op te rekken. Tegelijkertijd krijg ik dan ook een bronchoscopie waarbij ze mijn longen van binnen gaan bekijken. Gelukkig zal ik dan lekker slapen want anders geen slangen meer in mijn lijf.

Ik moest een uur van te voren aanwezig zijn om contrast vloeistof te drinken. Een goede liter contrastvloeistof verdund met water. De smaak was niet heel erg maar het dronk ook niet weg als water dus dan een liter wegwerken in een uur is nogal lastig. Kwamen ze mij ook nog eerder ophalen en ik was dus nog niet klaar.

Het was mijn eerste MRI-scan en ik vond het wel beetje spannend. Ik ben niet echt claustrofobisch maar het gevoel dat je levend begraven wordt vond ik toch niet zo fijn. Er zit denk ik iets van 10centimter ruimte boven je hoofd. Daarnaast wordt je ook een soort van vastgebonden en krijg je nog een corset achtig iets over je heen.
De eerste 5 minuten vond ik het dus allemaal wat minder prettig maar zelfs dit went en daarna lag ik er redelijk ontspannen bij.
Ik had het wel behoorlijk benauwd op een gegeven moment. Je ligt helemaal plat, iets dat mijn longen al niet zo prettig vinden maar ik moest ook regelmatig mijn adem inhouden. Een paar seconde lukt mij dit wel maar 20 seconde is voor mij echt te veel. Dit dan telkens herhalen en proberen vonden mijn longen niet fijn en ik lag dus uiteindelijk heerlijk te piepen in die kleine buis.
Op een gegeven moment kreeg ik via het infuus ook nog contrast ingespoten en daarna buscopan en middel dat je darmen stil legt zodat ze er betere plaatjes van kunnen maken.
Na een halfuurtje was het voorbij en kon ik weer op weg naar huis.

Wat mij het meeste tegenviel was hoe ik mij na die tijd voelde. Ik ben echt nog de hele dag goed belabberd geweest. Ik liep helemaal leeg, was heel erg moe, misselijk en had hoofdpijn. Waarschijnlijk bijwerkingen van de contrast maar iets dat ik niet verwacht had.
Inmiddels voel ik mij weer goed dus die troep is vast mijn lichaam uit.
Heel toevallig belde de arts terwijl ik dit blogje zat te typen. Dus ik kan meteen de uitslag geven.
Uit de kweken is in elk geval een bacterie gekomen die ze moeten gaan behandelen met een heftige antibioticakuur. Ze moet alleen nog even de definitieve uitslagen afwachten om te kijken welke antibiotica het meest geschikt is en tevens of ik daar dan wel tegen kan.
De MRI liet wel wat vernauwing zien nog maar die scopie moet nu wachten totdat de bacterie behandeld is. Ook omdat de bacterie klachten kan verklaren en wie weet knap ik ook al enorm op van die antibioticakuur.

Maaaaar ik ga nu vandaag eerst verhuizen!!!!!!!!!! En daarna komen de vervelende slangen en medicijnen en artsen wel weer.