boek | Koffer vol Dromen

Dit boek had ik thuis al uitgelezen en het heeft veel indruk op mij gemaakt. Ik hou erg van geschiedenis boeken met een mooie verhaallijn er in. Dit was zo´n perfect boek waarbij je onbewust veel meepikt over in dit geval de Nederlandse geschiedenis.

Rode sneeuw in december speelt zich af tegen de tachtigjarige oorlog in Nederland. De nieuwe leer, het protestantisme, komt opzetten en het Spaanse bewindt is het daar niet mee eens. Het boek beslaat de periode van 1552 tot 1578 en kent meerdere hoofdpersonen. Het boek wordt uit verschillende personen beschreven waaronder Willem van Oranje. Het is een roman en je kunt wel stellen dat het boek voor een groot deel draait om liefde in oorlogstijd. Enkel is het totaal geen zoetsappig verhaal en er gebeuren dingen waarvan ik nooit op de hoogte ben geweest zoals de slachtpartij in Naarden.

Omdat het verhaal te complex is om kort maar compleet te beschrijven heb ik een stukje van de website van Simone van der Vlugt gekopieerd: “Het is 1552, de vooravond van de Tachtigjarige Oorlog. De katholieke Lideweij Feelinck krijgt een relatie met de protestant Andries Griffioen. Om met hem te kunnen trouwen trotseert ze de wil van haar vader, die met haar breekt en haar onterft.
Het jonge stel vestigt zich in Breda, waar Lideweij en Andries een nauwe band krijgen met prins Willem van Oranje. Het politieke klimaat verandert, het protestantisme wint terrein en onder koning Filips viert de inquisitie hoogtij. Willem van Oranje vlucht naar het Heilige Roomse Rijk, waar hij zijn legers mobiliseert om in opstand te komen tegen koning Filips.
Lideweij vertrekt met haar gezin naar het rustige Naarden, waar ze zich veilig waant. Tot een verschrikkelijk lot het kleine stadje treft.” Bron

Ik moet bekennen dat ik de eerste twee/drie hoofdstukken mij een beetje irriteerde aan de schrijfstijl. Het kwam op mij wat kinderachtig over en dat irriteerde mij. Enkel na de eerste paar hoofdstukken verdween deze schrijfstijl en werd het een stuk vloeiender en veel fijner lezen. Boeken beschreven vanuit meerdere personen zijn soms lastiger te volgen, dat vond ik bij dit boek erg meevallen. Wel heb ik altijd dat ik vaak een voorkeur krijgt voor het verhaal beschreven vanuit een bepaald persoon en dan ga ik andere stukken wel eens afraffelen om maar weer zo snel mogelijk bij mijn favoriete persoon uit te komen. Dit is denk ik persoonlijk en is voor mij geen belemmering geweest om te genieten van dit boek. Het is een meeslepend verhaal over liefde, wraak, oorlog, vriendschap, dood, het geloof en nog zo veel meer. Het boek neemt je mee en laat je niet meer los totdat je het hebt uitgelezen. Ik was er in een zucht doorheen.

In mijn ogen is dit boek een absolute aanrader, zeker als je net als ik ook van geschiedenis houdt.

Al jaren heeft Ierland een enorme aantrekkingskracht op mij.
Een aantrekkingskracht die ik niet echt kan plaatsen en ik heb geen idee waar die vandaan komt. Ik weet wel zeker dat ik op een dag een keer naar Ierland vertrek en daar al het moois van dichtbij ga bekijken.
Zo bladerde (of eigenlijk klikte) ik door mijn e-reader en kwam uit bij de titel Ierse Honing. Het wekte mijn interesse en ik ben gaan lezen.

Het is een boek geschreven door Victoria Clayton en het zit een beetje tussen een roman en chicklit in. Het speelt zich grotendeels af op het platteland van Ierland.
Als Roberta, die Bobbie genoemd wordt, na een affaire van huis wegvlucht komt ze terecht op het platteland van Ierland. Ze gaat aan de slag als huishoudster van een chaotisch gezin dat in een vervallen kasteel woont. Bobbie gaat vol enthousiasme aan de slag en wint meteen de harten van alle bijzondere personen die in het kasteel wonen. Tot de baas des huizes thuiskomt en hij Bobbie laat weten niet gediend te zijn van de veranderingen die zij aanbrengt.
Natuurlijk komt het allemaal goed en is het einde een beetje cliché maar het duurt een hele tijd voor je daadwerkelijk doorhebt hoe dit verhaal zal gaan lopen.
Het begin van het boek begint iets te langdradig met de flashbacks die beschreven worden maar zodra Bobbie aankomt in het kasteel leest het boek weg als een trein.

Het gezin beslaat een mengelmoes van mensen die allemaal zo hun eigen identiteit en trekjes hebben. Een mopperende baas, drie kinderen met elk een eigenaardigheid, een moeder die weggestopt is in een achteraf kamertje, de oude bazige oma, de tante die het huishouden niet de baas kan, een minnares, drie dronken werknemers en een dichter met liefdes verdriet.
Victoria Clayton beschrijft deze personages zo levendig dat je ze direct voor je ziet en bijna kunt aanraken. Je leeft met ieder van de personages mee en ze wekken allemaal op hun manier sympathie bij je op. Het maakt dat je aan wilt schuiven bij deze mensen aan tafel. Op de achtergrond komt de Ierse problematiek met onder anderen de IRA voorbij, dat maakt het verhaal echt en neemt je mee het echte Ierland in.

Een grappig en luchtig geschreven boek met veel lijntjes dat je meeneemt naar een vervallen kasteel in Ierland.

Koffer vol Dromen

Tagarchief: boek

Rode sneeuw in december van Simone van der Vlugt

Ierse Honing – Victoria Clayton