Al jaren heeft Ierland een enorme aantrekkingskracht op mij.
Een aantrekkingskracht die ik niet echt kan plaatsen en ik heb geen idee waar die vandaan komt. Ik weet wel zeker dat ik op een dag een keer naar Ierland vertrek en daar al het moois van dichtbij ga bekijken.
Zo bladerde (of eigenlijk klikte) ik door mijn e-reader en kwam uit bij de titel Ierse Honing. Het wekte mijn interesse en ik ben gaan lezen.

Het is een boek geschreven door Victoria Clayton en het zit een beetje tussen een roman en chicklit in. Het speelt zich grotendeels af op het platteland van Ierland.
Als Roberta, die Bobbie genoemd wordt, na een affaire van huis wegvlucht komt ze terecht op het platteland van Ierland. Ze gaat aan de slag als huishoudster van een chaotisch gezin dat in een vervallen kasteel woont. Bobbie gaat vol enthousiasme aan de slag en wint meteen de harten van alle bijzondere personen die in het kasteel wonen. Tot de baas des huizes thuiskomt en hij Bobbie laat weten niet gediend te zijn van de veranderingen die zij aanbrengt.
Natuurlijk komt het allemaal goed en is het einde een beetje cliché maar het duurt een hele tijd voor je daadwerkelijk doorhebt hoe dit verhaal zal gaan lopen.
Het begin van het boek begint iets te langdradig met de flashbacks die beschreven worden maar zodra Bobbie aankomt in het kasteel leest het boek weg als een trein.

Het gezin beslaat een mengelmoes van mensen die allemaal zo hun eigen identiteit en trekjes hebben. Een mopperende baas, drie kinderen met elk een eigenaardigheid, een moeder die weggestopt is in een achteraf kamertje, de oude bazige oma, de tante die het huishouden niet de baas kan, een minnares, drie dronken werknemers en een dichter met liefdes verdriet.
Victoria Clayton beschrijft deze personages zo levendig dat je ze direct voor je ziet en bijna kunt aanraken. Je leeft met ieder van de personages mee en ze wekken allemaal op hun manier sympathie bij je op. Het maakt dat je aan wilt schuiven bij deze mensen aan tafel. Op de achtergrond komt de Ierse problematiek met onder anderen de IRA voorbij, dat maakt het verhaal echt en neemt je mee het echte Ierland in.

Een grappig en luchtig geschreven boek met veel lijntjes dat je meeneemt naar een vervallen kasteel in Ierland.